Menadżerów, w których kieruje się zespołem piłkarskim jest bez liku. Zdarzają się lepsze i gorsze, ale zawsze zarządzanie tyczy się całej drużyny. Winter Wolves postanowiło to zmienić i wydało menadżer bramkarza, w którym od posunięć i zręczności gracza zależała będzie kariera najważniejszego zawodnika na boisku.

 Na początku należy zdecydować się na facjatę zawodnika, personalia, początkowe umiejętności - łapanie, skoczność, refleks i charyzmę - oraz klub, w którym rozpocznie karierę. Tu przychodzi pierwsze rozczarowanie - dostępnych jest tylko 6 krajów z pięcioma drużynami każdy. Jak nietrudno się domyślić, w takim wypadku nie ma co nawet myśleć o polskiej lidze, ale brakuje także potentatów czołowych lig europejskich, np. Bayernu Monachium czy Liverpoolu, choć można przejść do tych klubów w kolejnych sezonach.

 Niestety, The Goalkeeper nie oferuje wiele możliwości. Między meczami można pooglądać statystyki lub potrenować korzystając z punktów treningu, które odnawiają się z każdym spotkaniu. Zaraz obok znajdują się punkty prestiżu określające pozycję na światowej liście bramkarzy, a zależą od zachowania w bramce. Im więcej udanych interwencji, tym więcej punktów. Działa to także w drugą stronę - punkty są odejmowane za wpuszczone bramki. W tym miejscu należy wspomnieć jak wygląda praca między słupkami. Otóż gracz, korzystając z myszki, steruje rękawicami, kierując je w stronę nadlatującej piłki. Ich szybkość wynika z indywidualnych umiejętności "golkipera", więc zdarzają się strzały nie do zatrzymania, jednak znacznie częściej nie ma z tym problemów.

 Jako bramkarz nie ma się wpływu na skład zespołu. Ważne jest jedynie kto stanie między słupkami. Jedyny ważniejszy wybór czeka po zakończeniu sezonu, kiedy biją się o ciebie drużyny z innych krajów oferując różne warunki konktraktów. Jest jednak kolejne uproszczenie - finansami zajmuje się osobisty menadżer, nie ma więc tej wartości w umowach. Gdyby można było negocjować pensję lub wyposażać swoje mieszkanie, gra nabrałaby rumieńców. Bez takich dodatków jest trochę schematycznie.

 Pomysł jest naprawdę godny pochwały, szkoda że poziom skomplikowania nie jest równie błyskotliwy. Tytuł najlepszego bramkarza i mistrzostwo kraju można zdobyć jako 18-latek już w pierwszym sezonie. Poziom trudności ustawiony jest domyślnie na średni, jednak gra się zdecydowanie za łatwo, a losy każdego spotkania są w 95% uzależnione od gry bramkarza. Jeżeli tak szybko da się osiągnąć szczyt, to po co grać w kolejnych sezonach, czy nawet do 43 roku życia jak obiecują autorzy gry? Na szczęście nie zmienia to faktu, że zabawa jest przednia. Zapraszam do gry!