Wybitna gra, jednak nie dla każdego.

The Path to eksperymentalny horror psychologiczny przygotowany przez studio Tale of Tales. Pełnymi garściami czerpie on z historii o Czerwonym Kapturku, jest jednak dużo poważniejszy niż – bądź co bądź – niewinna bajka braci Grimm.

Przede wszystkim dominuje tu nastrój zaszczucia i osamotnienia, życia w świecie na skraju szaleństwa.

Zaczynasz od wyboru jednej z sześciu (a tak naprawdę siedmiu) bohaterek: każda z nich jest w innym wieku i zmaga się z innymi problemami. Każda spotka też innego Wilka. Dla Scarlet będzie to jej nauczyciel muzyki, podczas gdy dla Carmen – o ironio – drwal.

"Dotrzyj do domku babci i nie schodź ze ścieżki" – taka informacja pojawia się na początku każdej rozgrywki. Jeśli jednak rzeczywiście podążysz przed siebie, gra zakończy się już po kilku minutach. Tak naprawdę chodzi o to, żeby ZEJŚĆ ze ścieżki i pogrążyć się w lesie.

The Path to produkcja zorientowana wokół eksploracji: nie ma tu w zasadzie żadnych łamigłówek ani elementów zręcznościowych, cały wysiłek gracza sprowadza się to podążania przed siebie i zbierania przedmiotów. Chodzi o doświadczenie, poznanie historii za pomocą środków właściwych dla gry. Trudno to opisać, najlepiej przeżyć samemu. Produkcja Tale of Tales wymyka się wszystkim typowym sposobom oceniania: czy można tu w ogóle mówić o czymś takim jak "grywalność" albo narzekać, że oprawa graficzna mogłaby być lepsza? Nie sądzę.

Przede wszystkim jednak to produkcja, która nie rzuca w twarz odpowiedziami, za to bez przerwy stawia pytania i wymaga od gracza własnych interpretacji. Jest to więc coś raczej dla dojrzałych osób, a i tak nie każdemu przypadnie do gustu. The Path ma jednak zapewnione ważne miejsce w historii gier, pokazuje bowiem, jak wiele da się wycisnąć z wirtualnego medium.