W 2007 roku Angelo Nolf Dal Prá napisał uniwersytecką pracę zaliczeniową - wyścigi gokartowe na platformę PC. Obecnie wiele osób ściga się na 6 torach gokartowych w World Wide Karts (WWK). Ludzie ci płoną chęcią rywalizacji i pragną dobrej zabawy. Teraz i Ty możesz do nich dołączyć, ale czy warto grać w WWK?

 Gra wyświetla się w małym oknie, którego wielkości nie mogłem zmienić, i pozwala wziąć udział w pojedynczym wyścigu lub w trybie mistrzostw na 6 różnych torach. Przez mistrzostwa przeplata się wątek historii bohatera, który od młodości pała ambicją zajęcia pierwszego miejsca i omal nie przypłaca swojego pragnienia życiem. Jednak dopiero w trybie podzielonego ekranu, kiedy gramy z kolegą lub koleżanką i kiedy możemy się trochę pośmiać, World Wide Karts pokazuje pazur. Istnieją jednak błędy.

 Opcja praktyki jest nieporozumieniem. Nie widzę sensu w poruszaniu się po torze gokartami mniejszymi od resoraków, skoro właściwa rozgrywka, gdzie zasiadamy za kierownicą dużych pojazdów, krańcowo różni się od trybu ćwiczeń.

 Na wijących się torach gokartami steruje się trudno, ponieważ bardzo łatwo wpadają w poślizg. Wyścigi są dynamiczne i wesołe, gdyż możemy skakać na rampach, uruchamiać dopalanie, zderzać się z zawodnikami lub podłożyć im świnię rozlewając plamę oleju na torze.

 Strasznie irytuje mnie towarzysząca zabawie metalowo-rockowa japońska ścieżka dźwiękowa. Niezrozumiałe rozdzierające wrzaski nijak nie sprawiają, że lepiej wczuwam się w nastrój gry. Dlatego szybko podmieniłem muzykę na tę z NFS: Carbon.

 W opcjach istnieje możliwość ustawienia trudności gry oraz skrótów klawiaturowych. Brakuje mi dostosowania imienia gracza oraz możliwości wyboru innych typów gokartów. Na liście zawsze figurujemy jako Player 1 skazany na jeden, ten sam pojazd.

 Domyślam się, że Angelo nie posiada zaplecza technologicznego i środków aby stworzyć oszałamiający tytuł. Osiągnął zadowalający rezultat, jednak jeszcze nie na tyle, aby World Wide Karts przyciągał na dłużej.