Grałem w naprawdę wiele platformówek i gier zręcznościowych, w których jakiś ludek lub zwierzak musiał zbierać klejnociki i omijać bądź obezwładniać kolejnych wrogów. Tym razem będzie inaczej, bowiem tytułowy Gish nie wygląda na bohatera z kreskówek. Gorzej, bo nie ma nawet humanoidalnych kształtów z rękami i nogami. Wygląda jak smoła i jest chyba czymś w rodzaju organizmu jednokomórkowego.

 Pozostała część platformówek została zachowana - do zbierania są monety, a do unikania, względnie eliminowania, przewidziano przerażające stwory. Główny bohater, zamiast strzelać kwasem, wykorzystuje ciężar swojego ciała i przyspieszenie, co w sumie daje śmiercionośną broń. Porusza się po suficie i pionowych ścianach dzięki rzęskom, potrafi skakać niczym gumowa żaba, a poziome blokady pokonuje odpowiednim "skupieniem", chociaż bardziej na miejscu byłoby tu słowo "skondensowaniem". Jego zadaniem jest uratowanie ukochanej - co ciekawe - wyglądającej zupełnie normalnie, przynajmniej w stosunku do Gisha.

 Poza trudną drogą do swojej "drugiej połowy", wcielając się w głównego bohatera można spróbować swych sił na specjalnej planszy zbierając monety na czas i tym samym pobijając kolejne rekordy. Jest także coś w rodzaju placu zabaw, czyli treningu poruszania się. A dla dążących do współzawodnictwa przygotowano walkę "glutów" na pochylni (w pełnej wersji jest więcej "plansz"). Jedyne co należy zrobić, to zepchnąć z niej przeciwnika, którym może być siedząca obok osoba.

 Gish otrzymał nagrodę za innowacyjność na Festiwalu Gier Niezależnych w 2005 r. Kiedy zapoznacie się ze sterowaniem czarnego stworka z pewnością przyznacie temu rację. Chociaż grafika nie jest dziełem sztuki, to jest wystarczająca na taką grę, a przygrywająca w tle muzyka lepiej pozwala poczuć toczącą się akcję. Mnogość rodzajów rozgrywki i grywalność produkcji Chronic Logic stawia ją gdzieś na początku listy najlepszych gier zręcznościowo-platformowych. Koniecznie zagrajcie! PS. Link do pobrania zawiera także wersję dla MAC-a.