Fizyka w grach pudełkowych jest często sprawą wręcz honoru. Autorskie silniki Source czy genialny Havok pokazują prawdziwą moc dzisiejszych komputerów w tej dziedzinie. Okazuje się, że ten aspekt jest ważny również w małych, darmowych gierkach...  Kumoon bazuje na dość ciekawym i nietuzinkowym pomyśle. Wcielamy się w skórę małego pisklęcia, a naszym celem jest strącenie wszystkich widocznych na planszy klocków za pomocą dostępnego uzbrojenia. Biorąc pod uwagę fakt, że jest ono wyposażone w celowniki laserowe zadanie może wydawać się wręcz banalne. Nic bardziej mylnego. Każdy bezpośredni strzał w klocek to duża ilość ujemnych punktów. Wygrywamy, gdy wszystkie klocki na planszy zostaną trafione, a nasz licznik nie będzie wskazywał wartości ujemnych. Ale jak to zrobić, skoro strzelanie odbiera punkty? Tak, to prawda, ale tylko bezpośrednie. W zależności od etapu klocki można zbijać np. wielką kulą, w którą strzelamy nadając jej kierunek i prędkość. Czesto musimy odbijać nasze pociski od ścian, gdyż ich odbicie od czegokolwiek, a następnie trafienie nimi w klocki doda nam punkty. Nie jest to jednak proste zadanie, ponieważ każdy chybiony strzał to pokaźna ujma w naszej punktacji. Nasze piskle potrafi latać, więc czasem trzeba naprawdę kombinować i próbować pod różnymi kątami. Niestety, zadanie jest o tyle trudne, że nigdy nie wiadomo jak zachowa się wystrzelona kula. Silnik gry jest bardzo nieprzewidywalny, co znacząco wpływa na poziom trudności. Dostępny arsenał, to: rewolwer, strzelba miotająca większą ilością kul czy granatnik... miotający jeszcze większą ich ilością (bez sensu, prawda?). Grafika, mimo że wszystko jest zbudowane z prostych brył, bardzo cieszy oczy. Nieco gorzej jest z oprawą dźwiękową, której mogłoby nawet nie być.  Kumoon to bardzo sympatyczna gra, ale niestety jedynie dla bardzo cierpliwych ludzi o mocnych nerwach. Mi bardzo często zgrzytały zęby...