Co prawda sezon sportów zimowych mamy już za sobą, jednak brak recenzji najnowszej odsłony ORF Ski Challenge na łamach serwisu Victory Games byłby dużym niedopatrzeniem. Dlatego z „lekkim” opóźnieniem, ale jednak, prezentuję najnowszą odsłonę dobrze wszystkim znanej austriackiej serii gier o narciarstwie alpejskim, której początki sięgają 2005 roku.

 Tak jak w poprzednich odsłonach cyklu, tak i tym razem bierzemy udział w serii zawodów na kilku dostępnych trasach alpejskiego pucharu świata. W tym roku do naszej dyspozycji oddano sześć tras: Val d'Isere, Groden, Bormio, Wengen, Kitzbuhel i Garmisch- Partnekirchen. Każda z wymienionych tras cechuje się nieco innymi parametrami i co by nie mówić, na każdej z nich wymagany jest nieco inny styl jazdy. Jeśli chodzi o typy rozgrywki, to one również nie uległy zmianie. Ponownie rozgrywka nastawiona jest na zabawę sieciową - współzawodnictwo z innymi graczami w celu uzyskania jak najlepszego wyniku. Niestety spóźniliśmy się z recenzją i turnieje dla graczy już się skończyły, stąd pozostaje nam bawić się wyłącznie w drugim z dostępnych trybów - w trybie treningu. W nim walczymy wyłącznie z własnymi wynikami w formie zabawy z cieniem. Do znudzenia próbujemy różnych form jazdy, aby urwać cenne dziesiętne sekundy. W tym trybie mamy również możliwość wpływania na porę dnia i warunki pogodowe. Zmiana tych parametrów nie przekłada się zbytnio na osiągane wyniki i oferuje wyłącznie doznania czysto estetyczne.

 W każdej recenzji gry począwszy od 2005 roku rozpływaliśmy się nad walorami i unikalnością Ski Challenge, jednak w tym roku postanowiłem przełamać to uwielbienie i napisać parę gorzkich słów. Seria od początku istnienia bazuje na tym samym silniku, na tych samych schematach i praktycznie wcale się nie zmieniła. Od tych kilku lat tytuł oferuje nam to samo, tylko inaczej opakowane. Na początku faktycznie gra powalała na kolana, jednak czas robi swoje, a nie rozwijany projekt, za przeproszeniem, „dziadzieje”. Jeśli grałeś w poprzednie części Ski Challenge,w najnowszej odsłonie nie znajdziesz absolutnie nic nowego, no może nie licząc uaktualnień do katalogu tras i innej muzyki w głównym menu. Fajnie, że są sponsorzy, którzy co roku piszą się na finansowanie cyklicznych gier, ale i sami twórcy powinni więcej czasu poświęcać swojemu dziełu, bo przecież na przygotowanie kolejnej odsłony cyklu mają aż rok. Dlatego w tym roku gra nie zasłużyła na najwyższą notę. Nie zrozumcie mnie źle, to dobry produkt, daje trochę radości, ale osobom, które są z cyklem od początku, schematyczność tego produktu najzwyczajniej się przejadła. Odgrzewanym kotletom mówimy stanowcze nie!

 Technologicznie gra prezentuje się przeciętnie: mamy ładną grafikę (oczywiście w porównaniu do innych darmowych gier), słabą muzykę, przeciętne i po pewnym czasie denerwujące efekty dźwiękowe (wkurzające trąbki u fanów). Nie ma tu zaskakujących efektów specjalnych i można powiedzieć, że technicznie gra zatrzymała się w rozwoju parę lat temu. Sama rozgrywka jest poprawna, ale przyjemną nazwać jej nie mogę. Każdą z dostępnych tras ukończymy raz, no może dwa razy i wcale nie mamy ochoty do niech wracać. Odnoszę wrażenie, ze w tym roku rozgrywka nie jest tak dynamiczna, jak w latach poprzednich, gdzie na ostrych zakrętach liczył się refleks, a nie technika. W tym roku jest dokładnie odwrotnie, przez co zabawa jest nieco nużąca i nie wymagająca od gracza czujności.

 Końcowa nota, czyli 3/5, jest w moim odczuciu w pełni adekwatna do produktu, który otrzymaliśmy w tym roku. To, co kilka lat temu porywało nas w Ski Challenge, już się przejadło. Twórcy poświęcają zbyt mało czasu na swój produkt, stąd rezultaty są jakie są. Gra zatrzymała się w rozwoju kilka lat temu i chyba jej autorom brakuje już pomysłu na rozwijanie swojego produktu. Miejmy nadzieję, że rok 2012 przyniesie spodziewaną odmianę, inaczej przyszłość serii widzę w czarnych barwach.