Nie ma to jak rozrywka na świeżym powietrzu. Lekki wiatr, ruch, przygrzewające słońce, znajomi. Większość ludzi to lubi. Jednakże znajdą się i tacy, którzy za sportem nie przepadają, lub po prostu cała aura usilnie się na nas zawzięła i nie pozwala na rozrywkę na świeżym powietrzu. Tak jak ostatnimi dniami, gdzie serwuje się nam na przemian deszcz i duchotę w ilościach lekko przesadnych. No ale, w takich sytuacjach z pomocą przychodzi nam ta oto gra.

 Dreamland Open Minigolf, bo tak produkcja się nazywa, wyszła spod rąk programistów Meridian93, którzy mają już na swoim koncie spory dorobek w tworzeniu gier casualowych. Dlatego też do recenzowania podszedłem z pewną dozą entuzjazmu. Pierwsze uruchomienie gry, wita nas ładne menu w tonacji trawiastodrzewnej, dość przejrzyste. Możemy zaznajomić się ze sterowaniem, poustawiać parę prostych opcji, np. głośność dźwięku albo gra w pełnym ekranie/okienku. Możemy także przejrzeć nasze dotychczasowe dokonania i wyniki. Jednakże główną częścią menu jest 6 przycisków umożliwiających nam wybór kampanii. Każda kampania składa się z pokolei odblokowowywanych 9 torów. Jak nietrudno wyliczyć, daje nam to 54 tory.

 Koniecznie trzeba teraz poruszyć kwestię trybów gry. Na początku możemy tylko testować pojedyncze tory, aby odblokowywać następne. W tym trybie naszym celem jest wykonanie jak najmniejszej liczby uderzeń, jak to w normalnym mini,golfie. Po odblokowaniu wszystkich plansz w jednej kampanii, mamy możliwość rozegrania jej całej. Zasady wtedy lekko się zmieniają, oczywiście, nadal musimy doprowadzić piłkę do dołka z jak najmniejszą ilością machnięć kijem, ale na samym początku dostajemy pewną pulę punktów, a każde uderzenie kosztuje 1 punkt. Po 3 mapkach pula punktów jest uzupełniana na nowo, jednakże jeśli wcześniej mieliśmy wynik na minusie, to ten wynik odejmuje się od nowej poli punktów... nie jest to tak skomplikowane, jak wygląda.

 Tory są zrobione bardzo ciekawie, czeka na nas wiele przeszkód i atrakcji, jak wzniesienia, deski z małymi dziurami, wyskocznie. Są one też bardzo zróżnicowane, niewiele schematów się powtarza. Ciekawostką jest to, że na jednej planszy położonych jest kilka torów i nierozważne uderzenie może posłać naszą piłeczkę do nie tego dołka, do którego powinna trafić. W tym wypadku piłka wraca do miejsca ostatniego uderzenia. Tak samo za każdym razem kiedy wyleci poza bandę.

 Ale najważniejsze... jak się w to gra. Powiem krótko, bardzo przyjemnie.  Gra wciąga, chce się odkrywać kolejne pogmatwane plansze, a prostota sterowania i przyjemna fizyka sprawia, że nie musimy się pół godziny zastanawiać nad każdym uderzeniem. Wszystko robimy za pomocą myszki, regulujemy siłę uderzenia, kierunek, a także kąt pod jakim uderzymy piłkę, dzięki czemu możemy przeskakiwać pewne fragmenty terenu. Jedynym mankamentem jest niemożność regulowania kamery, która czasem ustawia się dość niefortunnie, i trzeba się lekko zastanawiać jak odbić piłkę bez widoku na całość planszy. Oprawa audiowizualna również sprawia przyjemność. Gra jest wykonana w ładnym 3d, tekstury są może troszkę rozmyte, ale to głównie po to, aby plik do ściągnięcia nie był zbyt duży. Przygrywająca muzyka jest relaksująca, choć nie wpada w ucho, tak samo dźwięki. Są przyzwoite, ale co można wymyślić w symulacji minigolfa na tym polu.

 Gra jest dobra dla całej rodziny, choć niestety nie posiada trybu multiplayer. Proste zasady i przyjemność płynąca z gry mogą przytrzymać przy monitorze sporo dłużej niż chwilę. Zdecydowanie polecam, napewno zapewni wam rozrywkę przy aktualnych deszczowych wieczorach.

Pełną wersję gry można kupić pod tym linkiem. Za grę można również zapłacić SMSem. Szczegóły po uruchomieniu wersji testowej.