Rok 2023, długoletnia wojna pomiędzy wrogimi nacjami powoli zmierza ku końcowi. Niestety, żądza przemocy wśród społeczeństwa nie ustaje. I wtedy rodzi się koncepcja telewizyjnego show, nazwanego Hive Rise! Miliony widzów dostaje to, co ich oczy pragną ujrzeć - generałowie w stanie spoczynku pędzą w wyścigu zbrojeń. Tak przedstawia się krótka fabuła tego sieciowego RTSa.

HR oferuje jedynie rozgrywkę online, która toczy się na jednej olbrzymiej mapie. Terenem batalii jest pustynia w jakimś odległym zakątku świata. Co najgorsze, mapa wygląda jak idealny plaster miodu (hm.. tylko że pięciokątny), który stanowią jedynie bazy i kawałek piasku. Pod względem zróżnicowania nuda.

Do dyspozycji mamy 12 trybów gry, które odblokowujemy zdobywając punkty. Oddziały, które kontrolujemy można podzielić na 3 tradycyjne kategorie: piechota, pojazdy uzbrojone oraz powietrzne. Każda z nich posiada średnio 4 jednostki. Co więcej, możemy wykupić tzw. upgrade w postaci większego limitu jednostek czy pola minowego, oraz zbierać trofea za osiągnięcia (czyli znów najczęściej za zdobyty wynik).

W każdej rozgrywce (trwającej 10 minut) robimy dokładnie to samo - budujemy kopalnię, rafinerię a potem już tylko jednostki. Bronimy bazy lub przejmujemy kolejne. Kończymy rozgrywkę, otrzymujemy punkty, ewentualne nagrody i tak w kółko. Jeżeli chodzi o mnie - monotonia. Jeżeli nasi znajomi również walczą na tym rozległym pustkowiu, można się z nimi umówić na mały meczyk. Niestety, nie miałem możliwości sprawdzić tej opcji.

Natomiast grafika, zrealizowana w pełnym 3D, jest bardzo ładna, przejrzysta, w kolorach piaskowych. Podobają mi się jednostki, budynki i inne obiekty. Ponadto, po włączeniu antyaliasingu grafika naprawdę cieszy oko. Animacjom także nie można nic wielkiego zarzucić.

Bardzo zawiodłem się na muzyce. Po wspaniałym, wojowniczym i wyniosłym utworem w menu, gra rozczarowuje nas radiem internetowym w klimatach pop i house (a przynajmniej tak mi się wydaje) w trakcie rozgrywki, które na dodatek potrafi się zatrzymać przez buforowanie..
Lepiej jest z dźwiękami strzałów oraz resztą odgłosów wojennej machinerii. Te są przyjemne i pasują do siebie.

Jak już mówiłem, jeżeli chodzi o mnie, gra jest po pewnym czasie nudna i powtarzalna. Myślę że trzeba być fanem gatunku żeby spędzić przy niej więcej czasu, reszta najprawdopodobniej będzie znużona po godzinie. Pomimo tego, chyba warto chociaż spróbować, ponieważ gra jest nietypowa.