Zima. Nasuwa się Wam coś na myśl po usłyszeniu tego słowa? O tak. Śnieg, mnóstwo białego szaleństwa z nartami, sankami, także z deską snowboardową. Ale nie każdy jest na tyle odważny, by z szaleńczą prędkością zjechać po szarpanym wzgórzu, sklepieniu pełnym urwisk czy nad "czarną śmiercią" (czyt. przepaścią). I mimo że wcale Was do tego nie zachęcam oraz że do zimy jeszcze daleko (oj, daleko...), dla poczucia tej szybkiej jazdy możecie pograć w Stoked!.  Nasze zadanie jest niezmiernie proste, mamy w jak najkrótszym czasie dojechać na samo zbocze góry. Ale uwaga, ważne jest też zdobywanie punktów, dlatego w czasie jazdy musimy poddać się szaleństwu różnych trików i skoków, dzięki którym do mety dojedziemy z wielocyfrową sumką punktów na koncie.  Można się znudzić jedną trasą, ale na szczęście są inne, choć niezbyt zróżnicowane. Zawsze jednak urozmaica to rozgrywkę. Różnią się między innymi różnym rozmieszczeniem drzew...Ach, drzewa. Matka Natura dała nam jeszcze jedno utrudnienie - podczas jazdy z szaleńczą prędkością będziemy musieli uważać na wyrastające tu i ówdzie zielone krzaczki.  Grafika jest jedną z największych wad tej produkcji. Wszystko wydaje się kanciaste, oczywiście, nie jest to poziom takiego Pacmana, ale od trójwymiarowej gry można oczekiwać więcej. Dlatego jestem troszeczkę zawiedziony prześwitającymi drzewami, fatalnym wyglądem śniegu i postaci. Muzyka została zaprojektowana przez bliżej nieznanego mi didżeja - wiem tylko, że wyrobił sobie doktorat.  A więc jak tu dokonać podsumowania? Z jednej strony tematyka gry: przypomina mi się Virtual Breckenridge, recenzowane zresztą na Victory Games, dowolny wybór drogi - możemy przejechać dosłownie każdą ścieżką, trasy, triki...Z drugiej jednak słaby wygląd i zbyt przesadzona prędkość nieco psują grywalność. Jeśli jednak szukasz czegoś na przypomnienie zimowego klimatu, możesz sięgnąć po Stoked!.