Świat produkcji darmowych, powoli zaczyna doganiać gry komercyjne, a nawet często im dorównuje. Niestety, programiści za dużo uwagi poświęcają stronie wizualnej, przez co w rezultacie dostajemy odziany w piękny papierek, ale niesmaczny produkt. Czy tak musi być? Oczywiście, że nie, tym bardziej patrząc na starsze tytuły ociekające wręcz grywalnością i miodnością. Ale na dzień dzisiejszy musimy na to jeszcze poczekać i zadowolić się głównie stroną techniczną.  Wstęp do recenzji mówi o tym, że będziemy mieli do czynienia z grą, która ładnie wygląda, ale nie do końca jest tym, czym miała być. W Weaponed Head przyjdzie nam pokierować dwoma postaciami, które przedzierając się przez labirynty skrzyń, rozbijając setki wrogów, uratują świat od złego. Prawda, że schemat był już powtarzany? Jednakże, owe postacie występują solo, to znaczy, że jedna posiada możliwość walki, a druga rozbijania wspomnianych skrzyń. Niestety, nim zdołamy je pozamieniać, tak jak wymaga tego dana sytuacja (powiedzmy podczas ataku nieprzyjaciół), często prędzej zostaniemy zabici, niż nam się owa przemiana zakończy sukcesem. Trwa to około 2-3 sekund i jest stanowczo za długa, kiedy występuje zagrożenie. Pół biedy z przemianą, ale fakt tego, że nasi dzielni bohaterowie potrafią poruszać się praktycznie tylko w czterech kierunkach, powoduje niemałe kołatanie serca z nerwów. Oczywiście nie jest to do końca prawda, ale sztuka poruszania się po przekątnej nie należy do najłatwiejszych, a często wymaga zatrzymania postaci, skierowania ją w odpowiednią stronę i dopiero w tedy można ruszać…nie można, bo jesteśmy już zabici.  Cały świat gry to przede wszystkim wspomniane labirynty skrzyń, przez które przedzieramy się roztrzaskując jedną po drugiej. Jednakże często trzeba uważać, bo nie poruszamy się tylko cały czas do przodu, ale także w dół oraz w górę. Wpadając w dół pełen wrogo nastawionych postaci (których wygląd raczej trudno opisać), nie należy do najprzyjemniejszych, a o ucieczce można pomarzyć, dlatego też warto zawczasu zastosować przemianę.  Choć całość jest całkowicie trójwymiarowa, trudno tutaj mówić o pełnej fascynacji grafiką. Engine gry ma już chyba swoje lata, ale na grę freeware, wygląda dość przyzwoicie. Kolorystyka jest trochę wyblakła i próżno tu szukać cukierkowych/soczystych wręcz barw. Od strony dźwiękowej Weaponed Head ukazuje się naprawdę dobrze. W tle przygrywa skoczna muzyczka, dopingująca do zabawy. Oczywiście nie samą muzyką się człowiek zadowoli i także da się słyszeć odgłosy przemiany, walki, skoku itd.  Weaponed Head byłby naprawdę ciekawą produkcją gdyby nie jej okropna powolność, nieprzemyślane do końca plansze i cel zabawy, a przede wszystkim ustawienia kamery. Nic tak bardzo nie frustruje jak niemożliwość zobaczenia dokładnie tego, co się koło nas dzieje (szczególnie w ciasnych miejscach), a niestety tu to doświadczymy, tym samym jesteśmy skazani albo na szczęście, albo…tak, tylko szczęście. Osobiście uważam tę produkcję za robioną zbyt szybko, niedokładnie, z wieloma błędami, które uprzykrzają i zniechęcają do zabawy. Jednak jest to opinia subiektywna, dlatego też każdego zachęcam to przetestowania gry, może przypadnie Wam do gustu.