Minęło przeszło trzydzieści lat od premiery Pac-Man'a i pomimo upływu lat wciąż jest to jeden z najbardziej rozpoznawalnych bohaterów gier komputerowych.

Był rok 1979, kiedy Toru Iwatani spojrzał na swoją niedojedzoną pizzę i zobaczył w niej Pac-Man'a, który jak się później okaże, zrewolucjonizuje rynek gier video. Po debiucie gry 22 maja 1980 roku po raz pierwszy w historii liczba kobiet odwiedzających salony gier dorównała, a następnie przewyższyła liczbę mężczyzn. Dotychczasowe gry video opierały się na agresji i walce - gracze strzelali do najeźdźców z kosmosu, albo brali udział w wyścigach samochodowych na czas. Z chwilą premiery Pac-Man'a dostrzeżono fakt, że przyszłością gier video jest budowanie bazy grających kobiet na równi z mężczyznami i tworzenie z gier rozrywki dla całej rodziny.

Zabawa w Pac-Man polega na zjedzeniu wszystkich granulek, znajdujących się w składającym się z licznych korytarzy świecie gry. Aby przejść do następnego poziomu zabawy należy zjeść wszystkie granulki, unikając przy tym kontaktu z duchami, które ścigają naszego bohatera i próbują go zatrzymać. Kontakt z duchem oznacza utratę jednego życia, a utrata kilku żyć - przegraną. W sumie gra składa się z aż 256 poziomów, których ukończenie zajmuje od sześciu do nawet kilkudziesięciu godzin.

Pac-Man'a stworzono jako uroczą grę dla mężczyzn, kobiet i par. Taką, w której wrogowie są tak kolorowi i sympatyczni, jak główny bohater. Kilka faktów z historii Pac-Man'a nie jest powszechnie znanych. Negatywni bohaterowie Pinky, Binky, Inky i Clyde, którzy początkowo mieli być potworami, w ostatecznej wersji gry stali się duchami, obdarzonymi zupełnie różnymi osobowościami. Oryginalne imię głównego bohatera, czyli Puck-Man, zostało zmienione w amerykańskiej wersji gry na Pac-Man, gdyż jego japońskie imię kojarzyło się z pewnym amerykańskim wulgaryzmem, mogło zostać źle przyjęte i nie najlepiej się sprzedawać. Z kolei tak uwielbiane przez głównego bohatera granulki, według pierwotnych założeń autora miały być ciastkami.

Pac-Man był pierwszą grą w historii, dla której prowadzono kampanię reklamową, zanim jeszcze trafiła na rynek. Produkowano nadruki na koszulki, zabawki z głównym bohaterem, a na początku 1980 roku, czyli jeszcze przed oficjalną premierą, zaprezentowano animację z gry na fasadzie tokijskiego budynku Shinjuku Alta. Ogromne ekrany nad głównym wejściem do budynku istnieją po dziś dzień. Tłumy ludzi gromadzących się przed ekranami szybko pokochały nieznanego dotąd bohatera, jego kolory i przypominający labirynt świat.

W październiku 1980 roku gra miała swoją amerykańską premierę i w ciągu kilku miesięcy sprzedano jej ponad 100 000 kopii, a gracze zostawili ponad milion dolarów w ćwierć dolarowkach w salonach gier. Tym samym zrodził się trend w pop kulturze, nazwany później "Pac-Man Fever", czyli gorączką Pac-Man'a. W 1982 zadebiutował sequel gry - Ms. Pac-Man, następnie seria telewizyjnych filmów animowanych i stworzony przez grupę "Buckner & Garcia" hit dyskotekowy "Pac-Man Fever", który trafił nawet na dziewiąte miejsce listy przebojów "Hot 100 Charts". Pac-Man'a okrzyknięto mianem Myszki Mickey lat osiemdziesiątych, a w 2005 roku tytuł trafił do księgi rekordów Guinessa, jako najpopularniejsza w historii gra na monetowe automaty.

Do tej pory Pac-Man doczekał się ponad trzydziestu nowych wydań i był inspiracją dla niezliczonej liczby klonów. Pac-Man'a uznano w Stanach Zjednoczonych za najbardziej rozpoznawalnego bohatera gier komputerowych w historii, tym samym pokonał on między innymi Jeża Sonica (Sonic the Hedgehog), czy braci Mario (Mario Brothers). Gra stała się ikoną i nieodłącznym elementem premiery współczesnych platform i systemów gier, takich jak iPhone, iPod Touch, Java Mobile, Android, czy Samsung Bada.

Przykład Pac-Man'a pokazał, że wymyślna fabuła, zaawansowana grafika i rozbudowany system sterowania wcale nie są kluczem do sukcesu. Dzięki prostemu sterowaniu, intuicyjnym zasadom i wciągającej rozgrywce, pomimo upływu lat Pac-Man wciąż bawi kolejne pokolenia graczy różnych platform i systemów do gier.