Nie często pojawiają sie strategie czasu rzeczywistego, które charakteryzują się ciekawym pomysłem oraz urozmaiconą rozrywką. Dlatego z przyjemnością spędziłem długie zimowe wieczory przy BC Kings, gdzie cofając sie w prehistoryczne czasy wojownika Mradina, tworzymy armię, budujemy imperium, rozwijamy zdolności bohaterów i prowadzimy krucjatę przeciwko niebezpiecznym mutantom, uczestnicząc w przygodach rożnych bohaterów, rozwiązując łamigłówki i odkrywając tajemnicę Stonehenge, Yeti, UFO i wiele innych.

Z filmiku wprowadzającego, dowiadujemy się, że najwięksi  wrogowie ludzi ? mutanci są osłabieni nieustającymi walkami. Człowiek zaczyna dominować, ale do całkowitego zwycięstwa ma jeszcze daleką drogę. Niespodziewanie na ziemię spada meteoryt, który zawiera w sobie nieproszonego gościa. Jednoczy on mutantów i zachęca do zabicia wszystkich ludzi, aby opanować planetę. Plemię unghta, które stoi po stronie ludzkości jest na pierwszym celowniku. Wojownik Mradin, w raz ze swoją armią będzie musiał zmierzyć się z bezlitosnym przeciwnikiem.

Pierwsza misja  w trybie kampanii zaczyna się od atakowania naszego oddziału przez mutantów. Po odparciu przeciwnika, odnajdujemy starego przyjaciela Giesnika, który próbuje naprawić most pozwalający dostać się na drugą stronę terenu zajętego przez mutantów. Dowiadujemy się, że do naprawy mostu Giesnik potrzebuje drewna i poleca nam przedostać się do nowego obszaru mapy za pomocą teleportu. Dzięki teleportacji, zastosowano tutaj ciekawy mechanizm gry. Możemy przeskakiwać w dowolnym momencie z jednej mapy na drugą, uczestnicząc w kilku zadaniach jednocześnie. Oczywiście będąc na określonej mapie, w pozostałych, czas zatrzymuje się automatycznie, dzięki czemu mamy zachowaną kontrolę nad wszystkim co się dzieje. To rozwiązanie sprawdza się i nie raz będziemy musieli przeskakiwać pomiędzy mapami, aby wysłać dodatkowe siły, tam gdzie wróg ma przeważającą armie.

Cała kampania BC Kings zawiera dwanaście misji, które składają się z dodatkowych, aczkolwiek nie obowiązkowych zadań, mających jednak tę zaletę, że za ich wykonanie, otrzymujemy Muszlozlote, czyli  lokalny środek płatniczy, za które będziemy mogli nabyć broń i inne zdolności naszego bohatera, który jakby nie patrząc jest najsilniejszą jednostką w grze. Warto dbać o niego, gdyż jego zabicie kończy automatycznie grę.

Tak jak w klasycznych RTS?ach, podstawową jednostką jest robotnik, który zbiera pożywienie, drewno, kamień i kości. Od ilości tych czterech czynników jest uzależniona produkcja jednostek, stawianie budynków, wynajdowanie nowych technologii. Robotnicy mogą na rożne sposoby zdobyć jadło, bo ryby w morzu, jagody w lesie, czy mamuty w okolicy zapewniają wystarczający zasób pożywienia. Jednak dostęp do tych zasobów nie jest taki prosty, ze względu na czające się w pobliżu dinozaury, które podążają własnymi ścieżkami.

Wzorem słynnego Starcrafta, możemy stawiać budowle, produkować wojsko i opracowywać ulepszenia dla niego. Nie będę rozpisywał się na temat poszczególnych jednostek, gdyż jest ich dużo. Podzielę je natomiast na siły naziemne, powietrzne i morskie. Budynki nie są tak urozmaicone, ale dzięki temu nie musimy zajmować cennej przestrzeni, która wymaga nieustannej obrony przed atakującym wrogiem.

Ważne jest, ze oprócz trybu kampanii możemy stworzyć wolne rozrywki z komputerem, gdzie mamy tylko jeden cel: całkowita eliminacja komputerowego przeciwnika, bez uczestniczenia w misjach pobocznych. Oczywiście jest tez dostępny tryb Multiplayer, który występuje standardowo przy tego typu produkcjach.

Trzeba pochwalić autorów za świetną oprawę graficzną i nie gorszą dźwiękową. Sporo jednostek, kilka dużych poziomów z przygodami, przekładają się na grywalność tego tytułu, ale zabrakło mi dodatkowych innowacji, które mogłyby dać tej grze najwyższą ocenę.