Czy masz czasami chwile nieograniczonej złości, Drogi Czytelniku? Na pewno każdy kiedyś je miewa. Ten produkt dostarcza i dużo śmiechu, i okazji do wyżycia. Zgadłeś już co to za gra? Jednym zdaniem, to kolejne humorystyczne dzieło spod znaku Becher Games.

 Zaprezentowany dziś przeze mnie Becher Ragdoll polega na kierowaniu „Stickmanem”, który jest ubezwłasnowolniony i w całości nam posłuszny. Można robić z nim wszystko: tańczyć, robić piruety, salta, uderzać nim o ścianę itp. Przypomina to film Matrix, jak na pewno wcześniej zauważyliście. Ta gra nie ma jakiegoś głębszego sensu. Wszystko ogranicza się tu do "zabawy" owym patyczakiem. Największym polem manewru jest możliwość zmiany tła. Nie świadczy to o nonsensie gry, ale bardziej o humorze… Ostatni recenzowany przeze mnie arkanoid z tej serii też nie był do końca normalny, więc nie ma co się dziwić. Pomysł nie jest tak oryginalny jak w innych grach Becher Games, bo widziałem już dużo takich produkcji serfując po Internecie.

 Grafika jest bardzo kiepska, Stickman został zbudowany z prymitywnych prostokątów, a kiedy się na nie patrzy aż razi niestarannością twórcy. Muzyka jest potrzebna do dobrej zabawy, lecz w Becher Ragdoll jej nie ma. Jest wyłącznie cichy dźwięk kiedy twój kursor pojawia się na załączniku w menu. Muzyka konieczna jest w tego typu grach na tyle. Potrzebna jest do zbudowania odpowiedniego nastroju sprzyjającemu relaksowi..

 Mimo wszystko, można się nieźle przy tym ubawić, niestety na krótki czas. Gra szybko się nudzi, ale można czasem się uśmiać. Jestem pewny, że nie na dłuższą metę, bo nie ma ona żadnego trybu gry, ani nic. Kiedy zobaczycie grę, będziecie się śmiać, potem przestanie śmieszyć, będzie monotonna, a na koniec usunięta z Waszego zaśmieconego dysku podczas nieczęstego czyszczenia. Biorąc to pod uwagę, zachęcam do pobrania, aby Becher Ragdoll mogło bawić choć przez te kilkanaście minut. Miłej zabawy!