Już nie raz zastanawiałem się, na czym polega fenomen nieskomplikowanych gier logiczno - zręcznościowych. Czy to prostota zasad? Ogólna dostępność takich produkcji? Owszem, ale ciągle szukałem tego czegoś, co przyciąga na długo przed monitor. Jak się potem okazało, odpowiedź była prosta. Najciemniej jest zawsze pod latarnią. To o czym pisałem wyżej, plus grywalność, decyduje o sukcesie danej pozycji.

 Buszując pewnego wieczoru po Internecie, natknąłem się na link do dość ciekawej gry - Bollen. Skoro ma 2 MB to czemu się nią nie zainteresować? Jak pomyślałem, tak zrobiłem. Zainstalowałem i odpaliłem w nadziei, że znajdę sobie zajęcie na najbliższe kilka dni. Przed moimi oczami ukazało się miłe menu główne. W pośpiechu nacisnąłem na "play" i błyskawicznie zrozumiałem na czym polegają zasady tejże produkcji. Otóż kierujemy poczynaniami śmiesznej, różowej kulki, która poszukuje drogi do domu (to już chyba klasyk). Oczywiście domyślacie się zapewne, iż dotarcie do celu nie jest łatwe. Nasza pierwsza przeszkoda to "ułomność" bohatera. Otóż nie potrafi on skakać. Bardzo mnie to zdziwiło, ale nie zdenerwowało, ponieważ twórcy znakomicie obmyślili tę kwestię. Aby dostać się na wyższe partie planszy, korzystamy z zielonych, "gumiastych" przyjaciół. Podbiegamy do nich, a ci wybijają postać w górę. Na dodatek pomagają nam trampoliny o tym samym zastosowaniu. Oprócz nich, na poziomie mamy także wrogów. Są to czerwone stworki o podobnych możliwościach, o których wyżej wspomniałem, z tym, że ci starają się nas zniszczyć. Poza tym mamy tu pieniądze podwyższające ogólny wynik rozgrywki i specjalnie premiowane złote kielichy. Kiedy osiągniemy cel i dojdziemy do czerwonej flagi, przechodzimy do następnego etapu. Po pokonaniu kilku takich rund udajemy się do innych światów. Jeden charakteryzuje się srogim klimatem zimowym, inny wulkaniczną lawą itp. Mało tego, wszystko zostało dodatkowo okraszone śmiesznymi nazwami poziomów oraz możliwością nagrywania swoich poczynań. Jeżeli chodzi o minusy to w zasadzie ich brak. Jedyne co irytuje to rozmieszczenie trampolin na niektórych planszach. Czasami, aby dostać się wyżej, trzeba mieć po prostu szczęście.

 Audio-wizualnie również nie jest źle. Grafika wprawdzie "pikselowata", ale za to bardzo ciepła i kolorowa. Każdy świat to inna paleta barw (tak samo ładna jak poprzednie). O dźwięku w Bollen nie można powiedzieć złego słowa. Jest on tak różnorodny, że wcale się nie nudzi. O muzyce nie wspomnę, bo ją trzeba po prostu usłyszeć, aby przekonać się jaki to majstersztyk.

 Podsumowując, Monokey wydał ciekawą zręcznościówka, która przypadnie do gustu wszystkim fanom dobrej zabawy. Ma ona wiele zalet, a kolejną jest... brak wad. Znakomicie zaprojektowane poziomy, grafika i muzyka sprawiają, iż trudno odejść od monitora przed ukończeniem poziomu. Z czystym sumieniem wystawiam jej tak wysoką notę.