Fabuła i pomysł to najistotniejsze cechy gier przygodowych. Od nich zależy, czy chcemy rozwikłać daną zagadkę i przeżyć przygodę razem z naszym bohaterem. Pięć Śmiertelnych Demonów jest krótką, śmieszną grą przygodową, która opowiada o perypetiach twórców gier komputerowych (dlatego też w pewnym stopniu jest jest brutalna).  Grę zaczynamy od rozmowy trzech chłopaków, siedzących przy komputerach: pisarza, grafika i programisty. (Zalecam czytanie wszystkich dialogów). Wtedy na scenę wkracza szefowa - nasza bohaterka. Możemy się rozejrzeć chwilę po pokoju - poruszamy się lewym przyciskiem myszy. Prawy służy do prowadzenia konwersacji (ikonka ust), oglądania (ikonka oka), podnoszenia (ikonka ręki) i jeszcze czwarta opcja – bat. Szefowa jest strasznie cięta i arogancka wobec pracowników. Helga (bo tak ma na imię) jest kobietą z najgorszych koszmarów, wyzywa i grozi swoim podopiecznym, co później doprowadza do buntu i nasza bohaterka zostaje zamknięta w komórce.  Celem gracza, jest doprowadzenie całej wytwórni do porządku, co nie jest łatwym zadaniem, zważywszy na to, że nasi pracownicy nie są za bardzo rozgarnięci. Przykładem może być to, że główny programista zapomniał hasła do swojego komputera, albo to, że grafik jest daltonistą.  Grafika w grze utrzymana jest w rysunkowych klimatach i ogólnie pasuje do tej produkcji. Postacie są animowane; otoczenie po którym się poruszamy żyje. W tym względzie nie mam zastrzeżeń. Dźwięków zbyt wielu nie uświadczymy, ot zwykłe stukanie w klawiaturę. Można włączyć funkcję "syntezatora", który będzie czytał dialogi prowadzone w grze (ODRADZAM! Czyta jak robot). Sama muzyka została świetnie dopasowana. Grę tę mogę polecić wszystkim, nawet tym, którzy nie lubią przygodówek. Pięć Śmiertelnych Demonów należy do produkcji, stanowiących „poprawiacz humoru" . Szkoda tylko, że jest taka krótka. Ach i zapomniałabym. Posiada ona dwa zakończenia, więc zalecam zagrać w grę dwa razy i ocenić, które Wam się bardziej podoba.