Ludzkość chyba od zawsze interesowała się kosmosem, patrzyła w niebo i zastanawiała się jak tam na górze jest, jak to wszystko wygląda. Powstawały pierwsze historie, filmy oraz gry o tej tematyce. Fakt, trudno powiedzieć czy w sferze gier były to produkcje bardzo udane, trzeba przecież pamiętać, że leciało się kwadracikiem albo trójkącikiem i strzelało w inne dziwne figury geometryczne, ale jak na tamte czasy to chyba wystarczało. Aktualnie wszystko wygląda zupełnie inaczej i raczej wątpię by komuś chciało się zawracać głowę takimi programikami, dlatego w latach ’90 za sprawą postępu informatycznego, owe kwadraciki zamieniono w prawdziwe statki kosmiczne. Dziś dodaje się jeszcze do tego wszystkiego grafikę trójwymiarową i właśnie taką grę mam zaszczyt przedstawić.  Jesteś pilotem wspomnianego wehikułu i za zadanie masz zniszczyć jak największą ilość wrogo nastawionych do ciebie obcych, których znajdziesz tam kilka rodzajów, począwszy od „wulkanów” wyrzucających z siebie pociski a skończywszy na detektorach ruchu wyglądających jak latarnie. Po drodze mijać będziesz coś w rodzaju elektronicznych kokonów, których zniszczenie zazwyczaj daje nowe i lepsze pociski, regenerację życia i tego podobne. Cała zabawa odbywa się na wyznaczonej platformie, po której bardzo niziutko „lewitujesz”.  W Glaxium brakuje opcji unoszenia się w górę albo w dół, co często by ratowało życie, cóż, trzeba się zadowolić tym, co jest, czyli poruszaniem się do przodu, w tył i boki. Standardowo kamera ustawiona jest za statkiem, ale dla fanów starszych produkcji tego typu, dano możliwość zmiany widoku na obowiązujący w tamtych czasach, czyli z góry (osobiście nie polecam). Grafika w grze jest przystępna, to znaczy nie zachwyca i widać, że mogłaby być lepsza, ale nie jest tak gryząca, aby z tej produkcji od razu rezygnować. W tle leci ciekawa muzyczka, od czasu do czasu z radia słychach głosy przełożonych, poza tym typowe dźwięki wybuchów i wystrzeliwanych pocisków. Wszystko jakoś w miarę ze sobą współdziała.  Glaxium to ciekawa pozycja, ale raczej dla maniaków tego typu gier. Denerwuje trochę jej powolność, brakuje szybkiej akcji, ale i bez tego da się dobrze pograć. Idealna gra na totalną nudę. Mimo tych wszystkich braków i błędów polecam zagrać!