W górującej nad starożytną krainą twierdzy czai się zło. Zagadkowy duch zmusza młodego wędrowca, aby dotarł do budowli. Wyruszając w nieznane tereny bezimienny bohater musi wypełnić życzenia ducha lub zginąć.

 Gra należy do gatunku eksploracyjno-przygodowych. Podczas rozgrywki przyjdzie nam w głównej mierze zwiedzać pozbawione życia obszary Grave Spirit. Twórca inspirował się tytułami Shadow of the Colossus, Ico oraz Zelda. Świat jest mroczny i martwy. Poza duchami i zaklętymi istotami nie spotkamy wielu podobnych postaci. Natknąłem się tylko na jednego bohatera niezależnego (Non-Player Character, NPC) siedzącego w jaskini. I widać było jedynie jego oczy.

 Skoro przy oczach jesteśmy, to uwagę gracza przykuje pomysł autora na interfejs gry. Ekran rozgrywki pozbawiony jest wszelkiej maści wskaźników. Menu opcji dostępne jest pod klawiszem "1". Tam też znajdziemy mapę. Natomiast kondycję naszego bohatera odzwierciedla barwa jego oczu. Zdrowa postać ma zielone oczy. Gdy jej kondycja jest nadszarpnięta, oczy stają się żółte. Czerwone natomiast, gdy nasz wędrowiec bliski jest śmierci.

 System walki jest bardzo prosty. Przez 95% czasu gry walczymy za pomocą drewnianego kija. Do dyspozycji mamy też pomocnika. Jest nim biały ptak, który w świecie Grave Spirit reprezentuje dobrego ducha zmarłej osoby. Ptak na początku służy nam jako zwiadowca, aby później stać się niezbędnym do przejścia końcowych obszarów. Zagadki, poza finalnymi, są jak cała rozgrywka dość proste. Z reguły sprowadzają się do wciśnięcia odpowiedniego przycisku lub przesunięcia kamiennego bloku. Wskazana jest znajomość angielskiego, gdyż na niektórych kamieniach znajdziemy wyryte wskazówki.

 Gra oferuje tryb jednoosobowej rozgrywki. Z racji na gatunek, brak jest opcji podzielonego ekranu oraz rozgrywki wieloosobowej. Grywalność zależy od tego, czy gracz jest fanem wspomnianych na początku tytułów i produkcji zrobionych przy pomocy programu RPG Maker. Podejrzewam, że jej ukończenie nie zajmie przeciętnej osobie więcej niż 2-3 godziny. Większość czasu gracz spędzi na przemieszczaniu się z miejsca na miejsce, aby rozwiązać kolejną zagadkę. Po zakończeniu raczej nie wrócimy do niej ponownie, ponieważ rozgrywka jest bardzo liniowa i brak jest dodatkowych elementów historii świata do odkrycia.

 Postacią sterujemy przy pomocy klawiatury i jest to znakomite rozwiązanie. (Podpowiedź: aby przemieszczać się szybciej wystarczy przytrzymać, a następnie puścić klawisz x). Kursorami poruszamy się, przyciskiem "x" walczymy, "z" służy wykonywaniu określonych czynności, a "shift" przywołuje naszego zwierzęcego pomocnika.

 Grafika gry razi. Widać poszczególne piksele z jakich składa się postać. Zupełnie inaczej przygotowano oprawę muzyczną. O ile efekty dźwiękowe nie zasługują na szczególną uwagę, to utwory skomponowane szczególnie na potrzeby produkcji świetnie nadają jej nastrój smutku i odosobnienia. Muzyka zaskoczy niejedną osobę. Fani gry mogą ze strony producenta pobrać ścieżkę dźwiękową.

 Na forach o grze z zachwytem wyrażają się gracze uwielbiający tego typu produkcje. Jeśli zaliczasz się do tej grupy, pobieraj Grave Spirit w ciemno. Pozostali mogą ją pominąć. Z ciekawości posadziłem przed komputerem kilku znajomych i niestety żadnemu z nich gra nie spodobała się na tyle, by spędzić przy niej więcej niż 5 minut.