Gry typu „łącz 3”, czy wszelkiego rodzaju hybrydy w postaci „łącz w linii” i „cegiełki” to jeden z podstawowych gatunków gier casual, który niestety w wyniku przesycenia rynku przeżywa obecnie recesję. Sytuacja jaka spotkała ten typ gier jest głównym argumentem przeciwników casualowego rynku, dla których każdy kolejny tytuł pojawiający się w sprzedaży jest taki sam jak wszystkie pozostałe. No cóż, innowacyjność nie była nigdy domeną tego typu produkcji, ale wyniki sprzedaży mówią same za siebie, że wcale nie musi tak być. Zostawmy jednak rynek i skupmy się na recenzowanym dziele. Hexbee tak naprawdę nie do końca jest casualem i pomimo dobrej jakości wykonania i wciągającej rozgrywce, niekoniecznie uzyska ono uznanie wśród typowych fanów gier codziennych.

 Hexbee nie jest typową produkcją bazującą na rozgrywce „łącz 3”, lecz grą typu „łącz w linii”, w której zadanie gracza polega na dopasowywaniu do siebie odpowiedniej ilości takich samych klocków, a każdy ruch powoduje pojawienie się na planszy dodatkowych elementów, których nagromadzenie może przeszkodzić w odpowiednim nimi manewrowaniu. Autorem tytułu jest polskie studio Eta-m, odpowiedzialne również za browserową grę Freedoku.

 Do dyspozycji gracza oddano dwa główne tryby zabawy (Opowieść i Szybka gra), oraz dwa tryby rozgrywki (klasyczny i tubus). Tryb Opowieść oferuje aż 80 poziomów do przejścia w ośmiu światach gry, z których każdy posiada odmienną oprawę graficzną i muzyczną. Oczywiście ten typ gry nie jest pozbawiony fabuły. Mamy okazję towarzyszyć Monice w podróży w poszukiwaniu zaginionych pszczół z wioski Beetica. Kogo napotkamy na swej drodze? Tego nie zdradzę aby nie psuć zabawy. Wspomnę tylko, że naprawdę warto czytać dialogi (chociaż dla leniwych jest też opcja ich pominięcia), gdyż zawierają one sporą dawkę humoru. Z kolei w trybie szybkiej gry oczywiście sami wybieramy sobie planszę do zagrania oraz jeden z dwóch wspomnianych trybów rozgrywki. Drugi z nich, tubus, cechuje się dosyć innowacyjnym pomysłem. Z tuby wylatują elementy, które musimy umieścić na planszy w linii. Gdy któryś z fragmentów wydostanie się poza planszę, pojawi się na jednym z miejsc pola gry i nie mamy wpływu na który.

 Przy pierwszym spotkaniu gra wydaje się płytka, mało innowacyjna, jednak przy głębszym poznaniu zyskuje dużo. Rozgrywka wraz z postępem zabawy staje się coraz bardziej wymagająca i wciągająca. Poziom trudności gry w porównaniu do casuali jest naprawdę wysoki, co oznacza, że jeśli szukasz wymagającej gry logiczno - zręcznościowej, to zdecydowanie musisz wypróbować Hexbee. Pod względem oprawy audiowizualnej tytuł prezentuje się przeciętnie, aczkolwiek tworzy przyjemny, specyficzny klimat i przy ogólnym rozrachunku wpływa pozytywnie na przebieg zabawy. Może nie znajdziemy tu jakichś fajerwerków graficznych, ale to nie szkodzi. Obecne gry są przeładowane wybuchającą zewsząd grafiką, natomiast autorzy Hexbee moim zdaniem bardzo dobrze wyważyli elementy oprawy. Technicznie, co się rzadko zdarza, autorzy dopracowali każdy aspekt gry.

 Wiele osób uzna, że chyba przesadziłem z notą końcową dla Hexbee. Przyznam się, że wstępnie nie planowałem wystawienia tak wysokiej oceny tej grze. Jednak na zmianę mojej decyzji wpływ miały wymienione wcześniej ważne aspekty: wyważona grafika, niezwykłe dopracowanie techniczne, wciągająca rozgrywka. Gra posiada wszystko to, co powinien mieć dobry logiczny tytuł. Jest fabuła, jest wymagająca rozgrywka, są trofea, bonusy, kilka światów gry. Poziom trudności dla gracza casualowego może wydać się wysoki, jednak oceniam go również na plus, bo wreszcie dostałem grę, w której muszę się nieco pomęczyć aby wygrać. Autorzy przygotowali kilka pomocniczych bonusów np. do usuwania wybranych elementów z planszy, ale w ferworze zabawy nie zawsze znajdziemy czas aby je użyć.

 Hexbee jest moim zdaniem tytułem niedocenionym. Ma wszystko to co powinien mieć hit, ale ramy czasowe w jakich tytuł powstał nie sprzyjają popularności. Zdecydowanie zachęcam do wypróbowania gry i zagrania przynajmniej przez cały, godzinny okres testowy. Na początku przyjdzie chwila kiedy będziecie chcieli wyłączyć grę. Ale nie róbcie tego, zagrajcie dalej, a rozgrywka wciągnie was na tyle, że nie będziecie chcieli jej porzucić.