Gier z gatunku Space shooter, czyli strzelanek, których akcja dzieje się w kosmosie, gdzie zadanie Gracza polega na niszczeniu wszystkiego dookoła jest mnóstwo, ale tak naprawdę różnica pomiędzy nimi jest niewielka. Gier tego typu jest tak wiele, ponieważ niezależnie od oprawy zasady nie ulegają zmianie, przez co gra posiada olbrzymią grywalność. Jednak ile czasu można grać w to samo? To pytanie zadali sobie twórcy gry mono i stworzyli wyjątkową pozycję.

 Najłatwiej mono można przyrównać do kultowej gry Asteroids. Tutaj zamiast statku kosmicznego, który jest atakowany przez asteroidy, mamy białą kulkę z zamontowanym działkiem. Natomiast asteroidy zastąpiono olbrzymimi kolorowymi kulami, które po trafieniu rozpadają się na mniejsze. Na początku zabawa jest bardzo łatwa, gdyż liczba atakujących nas kul jest niewielka. Ale już po kilku minutach zabawa nabiera rumieńców i zaczyna się totalna destrukcja! Aby ułatwić zabawę, co pewien czas po zniszczonych obiektach pozostają maleńkie gwiazdki, które ulepszają nasz karabin, co zresztą jest tradycyjnym elementem gier tego typu. Z początku ulepszenie polega np. na dłuższym zasięgu kul, bądź podwójnym, czy nawet potrójnym ogniu. Jednak z czasem to, co wyprawiają pociski jest nie do pomyślenia ? sytuacje, gdy strzelamy z podwójnego karabinu, a dodatkowo z boku kuli wylatują pociski i układają się w kształt strumienia wypływającego z fontanny jest na porządku dziennym! Albo rodzaj karabinu w którym kule dosłownie tańczą dookoła nas tworząc tym samym ochronę; lub pociski, które odbijają się o brzeg ekranu i pozostają na planszy do momentu, aż nie trafią w jakiś obiekt ? mówię Wam ? coś wspaniałego!!! To właśnie to nietypowe zróżnicowanie broni sprawia, że mono wciąga jak diabli, a dodajcie do tego kilkadziesiąt poruszających się po planszy kul, gdzie część z nich strzela w naszym kierunku, niezwykle kolorowe tło, które wciąż zmienia swe kolory oraz wspaniale dopasowaną muzykę, to wyjdzie Wam gra, od której nie będziecie mogli szybko odejść!

 W zależności od naszych umiejętności, możemy grać na trzech poziomach trudności. Dodatkowo można zadecydować, czy tło ma być w kolorze białym, czy też w czarnym. Od strony technicznej mono wypada bardzo dobrze. Już menu gry prezentuje się ładnie, a co ważne jest czytelne. Podczas właściwej gry oczy możemy nacieszyć wspomnianym już, cały czas zmieniającym kolory tłem oraz kilkudziesięcioma ruchomymi elementami na ekranie!!! Na równie wysokim poziomie stoi udźwiękowienie, które tylko zachęca do dalszej zabawy. GORĄCO POLECAM!