Flagowiec (a właściwie już pancernik) Wielkiego N w postaci Mariana po raz kolejny zawitał na freewareowej scenie. Mario In Worlds Unknown to klasyczny Mario jakiego wszyscy znają. Nasz Jumpman (tak się pierwotnie miał nazywać) powrócił. Właściwie nie ma tu co opisywać schematu rozgrywki, gdyż i tak wszyscy wiedzą o co chodzi. Może w skrócie: poruszamy się w prawo (ekran scrollowany) i musimy dotrzeć do końca danego etapu, aby (eureka) przejść do następnego. I tu ważna kwestia. Mario teraz musi wrogów po prostu wymijać, gdyż naskok na przeciwnika (jak to było w innych grach z hydraulikiem) kończy się utratą życia i koniecznością powtarzania poziomu. Podczas wędrówki spotkamy tzw. checkpointy (punkty kontrolne), które pozwolą nam grać od miejsca, w którym aktywowaliśmy ostatni z nich zamiast od początku. Skoki naszego herosa są trochę za długie i nieprecyzyjne. Innym faktem jest, że animacja tychże skoków (i nie tylko ich) została wykonana wręcz fatalnie. Hm, ale to może tylko moje zrzędzenie wieku średniego ;). Grafika jest bardzo podobna do SNESowego pierwowzoru, ale bardziej kolorowa. Dźwięk jest momentami (jak nie cały czas) wzięty żywcem z oryginalnego Mario. Szkoda też, że gra tylko teoretycznie uruchamia się na pełnym ekranie, jednak w rzeczywistości to tylko czarne pole z małym ekranem. Mario In Worlds Unknown to niezła platformówka z kilkoma kiepskimi pomysłami (jak brak możliwości naskoku na przeciwnika), w którą i tak warto zagrać. Ciekawe czy i tym razem będą rekordy pobieralności...