Kiedy do spokojnej krainy rządzonej przez mądrego i odważnego króla dotarły pierwsze watahy orków, władca z braku lepszych pomysłów schował się w najdalszym kącie zamku czekając rychłej śmierci. Na szczęście pomóc przybył pewien rycerz ze swoim giermkiem. Nie był specjalnie znany wśród swoich pobratymców, ale w aktualnych okolicznościach, tylko on był w stanie powstrzymać najazd.

 Ork Attack nie jest grą wymagającą od gracza częstego myślenia. Gdy pod mury zamku podchodzi wróg, jedyne o czym trzeba myśleć to kiedy zrzucić mu na głowę kamień. I to najlepiej tak, żeby odbijając się od pustego czerepu trafił innego potwora. Wtedy punkty liczyć się będą podwójnie. Na początku do powstrzymania będą tylko zwykli piechurzy i szabrownicy przemykający się pod murami z łupem. Ale w miarę nasilania się ataku, do natarcia przystąpią kolejni - z ochroną głowy i łukami. Zwiększy się także ich liczebność, przez co trzeba będzie porzucić głazy wyrzucane z wież przez tchórzliwych pomocników i dobyć miecza. To nawet prostszy sposób, bo nie wymaga celowania, a jedynie szybkiego machania ostrzem.

 Żeby nie było za nudno, co dwa etapy trzeba wysłać młodego, tzn. giermka, żeby uprzątnął most i zrzucił ciała orków do fosy. Może przesuwać najwyżej jednego trupa na raz, a ich ułożenie czasem nie pozwala na całkowite wyczyszczenie. Nie przeszkadza to jednak w otrzymaniu punktów bonusowych. Po "typowych" atakach przychodzi pora na "bossa". Pokonanie takowego nie jest specjalnie trudne, trzeba jednak pamiętać, że sterowany przez gracza obrońca ma tylko jedno życie. Jedno "potknięcie" i koniec gry.

 Jak wspomina sam autor, Ork Attack miał startować w konkursie na najlepszy remake w 2004 roku, ale przegapił termin nadsyłania prac. To nawet lepiej, bo miał więcej czasu na dopracowanie swojego dzieła. Jeżeli chodzi o muzykę, utwór przewodni jest na tyle dobry, że z początku pomyślałem, iż szkoda go na tak "płytką" produkcję. Bardziej pasowałby do jakiegoś rpg-a niż gry, w której jedynym zadaniem jest zrzucanie wspinających się zielonych stworów. Grafika może i nie rewelacyjna, ale przyjemna, kolorowa, dopracowana. Grywalność z pewnością byłaby większa, gdyby nie zniechęcające "jedno życie" i niedoczytująca sie lista najlepszych wyników z internetu. Ba! Nawet te lokalne nie chcą się pokazywać. Niemniej jednak Atak Orków zasługuje na uwagę osób, które chcą się szybko rozerwać.