"Life is just a series of questions with no right answers."
Postać z gry

 Codziennie musimy zmagać się z problemami. Musimy podejmować decyzje, które mają znaczący wpływ na nasze dalsze życie. Są one nieodwracalne. Nie możemy ich cofnąć, zmienić. Trzeba zmierzyć się z konsekwencjami jakie niosą. Podobnie jest w Pathways.

 Pathways trudno nazwać zwykłą grą. Jest to raczej interaktywna przygoda, którą można traktować jako metaforę życia każdego z nas. Nasz bohater zaczyna przygodę w domu. Po pożegnaniu się z żoną wyrusza w podróż ścieżką, którą może iść prosto, może też z niej zboczyć. To my decydujemy którędy iść, nie możemy jednak zawrócić - poruszamy się jedynie do przodu. W ten sposób odkrywamy siedem różnych dróg. Ludzie, których spotkamy, prowadzą z nami krótkie dialogi, a raczej monologi, ponieważ bohater nigdy im nie odpowiada. Najbardziej ciekawą postacią jest chyba czarnowłosa kobieta, którą zawsze mijamy tuż po wyjściu z domu. Warto przyjrzeć się każdej sytuacji, wypowiedzi - skrywają one bowiem głęboki sens. Rozgrywkę wieńczy dość niepokojące, tajemnicze zakończenie.

 Podążając różnymi drogami nasz bohater m. in. zmierzy się z bestią, trafi na front, dopuści się zdrady. Będzie miał nawet okazję zostać rycerzem i poprowadzić dzielną drużynę do walki. Nie zawsze jednak dane mu będzie powrócić do domu. Grafika jest prosta, ale czytelna. Bardzo spodobała mi się muzyka. Jest to wprawdzie tylko krótka, zapętlona melodyjka, jednak dobrze oddaje klimat gry.

 Jeśli masz ochotę wpaść na chwilę w melancholijny nastrój i zastanowić się nad sensem życia, Pathways jest w sam raz dla Ciebie.