Czy zastanawialiście się kiedykolwiek nad tym, iż gra może być synonimem kary? Pewnie tak, wiele jest przecież gniotów, które tuż po uruchomieniu podlegają natychmiastowemu procesowi usunięcia z dysku. A sądziliście tak kiedyś o ŚWIETNEJ produkcji? Nie? No to właśnie macie okazję! Punishment, jak sama nazwa wskazuje, jest bowiem prawdziwą karą dla gracza. Jeżeli przez pojęcie grywalność rozumiemy przyjemność płynącą z rozgrywki, to śmiało można powiedzieć, że czegoś takiego w tym przypadku nie ma :). Jednak jest w tej grze coś, co sprawia, że dążymy do pokonania ludzkich możliwości - chęć sprawdzenia własnej wytrzymałości psychicznej. Punishment jest zręcznościówką, której ogólne założenia podobne są do tych z Icy Tower - trzeba dostać się (skacząc po platformach) tak wysoko, jak tylko to możliwe. Pierwszą denerwującą rzeczą tej produkcji jest tło - zwiększa rozdzielczość wraz z nabieraniem wysokości. Gdy postać stoi najniżej, obraz wówczas straszy olbrzymimi pikselami, do tego migającymi. Na szczęście ważne elementy otoczenia pozostają zawsze wyostrzone. Ale nie myślcie sobie, że na tym koniec. Przeciwnie, to jest dopiero początek Waszej kary! Co powiecie na odwrócenie sterowania (zamiast lewego kierunku - prawy i na odwrót) albo na... obracanie się całego obszaru rozgrywki wokół własnej osi? Nie sądzę, by przy "wywróconym" do góry nogami widoku gra była przyjemna. Do tego ludzik ślizga się niemiłosiernie, można więc spaść na najniższy poziom w ciągu ułamka sekundy. Dlaczego, pomimo powyższego, nazwałem Punishment świetną produkcją? Otóż gra wciąga. Tak, to jest pierwsza, znana mi gra, która wciąga pomimo braku grywalności. A może pojęcie owej "grywalności" nabiera tu zupełnie innego znaczenia? Może przyjemność z gry jednak rośnie w miarę zdobywania kolejnych poziomów? Na te pytania odpowiedzieć nie mogę. Ta gra jest okropna, lecz zarazem świetna. Paradoks? Możliwe :). Od technicznej strony produkcja nie powala, choć świetnie wyglądają animacje ludzików. W tle "majaczą" różne obrazy, zdjęcia, przeważnie znane większości z Was. Muzyka również nie powala, choć jej tempo zwiększa się wraz z wysokością, jaką osiągniemy - wyzwala to dodatkowe (negatywne oczywiście :) ) emocje. Polecam tę grę każdemu, gdyż nie tylko masochiści znajdą w niej źródło czystej przyjemności. Możecie bowiem, dzięki tej produkcji, efektywnie sprawdzić swoją wytrzymałość psychiczną :). Nie wiem, jak Wy, ale ja jestem Punishment zachwycony - sztuką jest zrobienie gry, w której nie liczy się grywalność, tylko... Ech, nie jest ludzką rzeczą rozumienie paradoksów... Może lepiej wrócę do gry nim zaplączę się w swoich rozważaniach :).