Powiadają, że to bijatyki najbardziej przyciągają do komputerów i konsol. Co jest powodem? Chęć rywalizacji, bezpośrednia walka czy wyżycie się na wirtualnym przeciwniku? Tego nie wiem, ale sam dałem się wciągnąć na długie godziny grając w pewną grę, a mianowicie Ragdoll Masters.

 Jak już zapewne zauważyliście, cała gra opiera się na wykorzystaniu znanego już dzisiaj systemu rag doll, co w wolnym tłumaczeniu oznacza szmacianą lalkę. Zapewne choć raz trzymaliście w dzieciństwie taką zabawkę. Nie ma ona żadnych usztywnień, więc podczas trząsania nią wszystkie kończyny zaczynają się ruszać. Na tym właśnie to polega - na imitowaniu kukły. Teraz o rozgrywce. Ta odbywa się w kwadratowej arenie. I chyba nikogo nie zdziwię faktem, że kierując jednym z graczy musisz pokonać swojego oponenta. Nie będzie to jednak wyglądało jak standardowe wysokie i niskie kopnięcia, o nie. Twórcy gry używając wcześniej wspomnianego systemu, opracowali inną metodę walki. I tak na arenie nie ma grawitacji, a wojownicy latają po nim jak lalki. Ty graczu, sterując jednym z nich masz za zadanie zadać cios każdym możliwym elementem ciała. Te możesz kierować w każde miejsce – głowę, ręce, nogi i korpus. Możesz także blokować ciosy przeciwnika. Po każdej akcji włącza się zwolnione tempo, aby ukazać jej skutki. Dla jeszcze większego urozmaicenia gry wprowadzono listę wyników, tryb dwóch graczy i kooperacji. Szkoda, że nie dodano do niej możliwości walk internetowych, choć szczerze mówiąc jej brak nie jest zbyt odczuwalny.

 A teraz kilka słów o grafice. Prezentuje się bardzo dobrze, na uwagę zasługują efekty świetlne uwalniane podczas walki. Dźwięki stoją na dobrym poziomie – uderzenia brzmią jak z japońskich filmów akcji.

 Ragdoll Masters potrafi naprawdę wciągnąć na bardzo długo. Mnie samego nie można było odciągnąć od komputera przez długie godziny, co uważam za wystarczającą rekomendację.