Idea "Snake'a" wiecznie żywa - to właśnie przychodzi mi na myśl, gdy uruchamiam tę japońską grę o niewymawialnym tytule. Rhacp w przyjemny dla oka sposób przypomina ideę zbierania świecidełek/jabłuszek/czegokolwiek przez rosnącego gada.  Po dłuższym graniu, początkowa euforia ustąpiła najpierw zdziwieniu, a potem zawodowi. Gracz sterując wężem złożonym z "modułów" zbiera po planszy kamyczki. Zewsząd atakują go robaczki, które lgną do jego głowy niczym muchy do... nieważne... Kiedy już uda im się tam dotrzeć, zostają wchłonięte, wąż staje się dłuższy a na jego końcu pojawia się gwiazdeczka. Stanie się "pełnoprawnym" kamyczkiem, gdy wąż zje wszystkie, które do tej pory pojawiły się na planszy.  Wszystko fajnie, coś się zbiera, tylko nie wiadomo, czy przed nachalnymi stworkami uciekać i bronić swojej długości, czy wręcz przeciwnie - jak najszybciej "wypełnić" swoją długosć i przejść do kolejnego etapu? Tu pojawia się problem, bo gra nie zlicza połkniętych elementów. Liczy się tylko piąta, ostatnia plansza, w której celem jest przeżycie z jak najdłuższym ogonem. Po śmierci liczba ta zostaje uwieczniona na miniaturce symbolizującą tę planszę.  W trakcie zabawy towarzyszy nam przyjemna melodyjka wsparta dźwiękami zbierania kamieni i powiększania węża. Grafika także należy do tych "dobrze wykonanych", aczkolwiek nie rewelacyjnych. Rhacp to przyjemna gierka na piętnaście minut, do której można bez znużenia wrócić po tygodniu.