Problem ze znakomitą większością strzelanek jest taki, że na placu boju jesteśmy osamotnieni. Zauważcie, że gracz wciela się zwykle w bohatera maści "Rambo", który w pojedynkę powala zastępy nieprzyjaciół. A przecież na wojnie są także inni żołnierze, tak samo bohaterscy, a równocześnie śmiertelni jak kierowany przez nas wojak. Uczestnictwo w walce innych komandosów to główny element, który wyróżnia Triumph! War 2099 z masy innych strzelanek. Jako jeden z wielu (chociaż dowódca), przyjdzie nam pokazać swe bohaterskie oblicze w walce z robalami (coś a la Żołnierze Kosmosu). Te będą się mnożyć i przeistaczać w trudniejsze do pokonania okazy aż do całkowitego wyczyszczenia planszy (o wielkości jednego ekranu) z wylęgarni. Na polu walki prócz strzelania do wroga, trzeba będzie dowodzić ekipą oraz wzywać wsparcie, gdy liczebność naszych oddziałów drastycznie zmaleje. Jeżeli dowódca (czyli gracz) zginie, pojawi się na planszy po 10 sekundach o ile przy życiu pozostał choć jeden z podkomendnych. Wroga można razić kilkoma typami broni - karabinem, plazmą, ogniem lub granatami. Ponadto, na planszy można znaleźć specjalne urządzenia pozwalające na korzystanie z dwóch broni na raz, czyli z podwojoną siłą ognia. Najciekawsza w Triumph! War 2099 jest możliwość gry do 4 osób na jednej maszynie. Co prawda ścisk panuje wtedy niemiłosierny, ale to raczej konieczność, jeśli chce się przejść grę na podstawowych ustawieniach, bowiem w późniejszych misjach, liczebność wroga jest zbyt duża. Grafika i dźwięk jak na małą, darmową grę jest naprawdę bardzo dobra. Razi tylko czasami głupota (a raczej brak sensu) w poczynaniach podwładnych, którzy nie potrafią zastrzelić robaka, który stoi obok. Ale spowodowane jest to takim a nie innym algorytmem zachowania się sztucznej inteligencji. Jeżeli przyszedł do ciebie znajomy, a Liero i Deluxe Ski Jumping już się znudziły, sięgnij po tę grę - dobra zabawa gwarantowana!