Strategia w najczystszej postaci. Żadnych surowców, wznoszenia dziwacznych budowli, umiejętności jednostek. Tylko esencja, która wymaga zmysłu taktycznego - zupełnie jak w szachach. Taka myśl z pewnością kierowała twórców Aevum Obscurum - strategii sieciowej. Nie wyszło tak czysto jak chcieli, ale i tak brak tu większych komplikacji.  Zasady nie są trudne, choć wymagające na początku trochę uwagi. Na mapie podzielonej na prowincje(domyślnie to mapa Europy oraz kawałka Azji i Afryki, ale są inne, np. Śródziemie) każdy gracz musi stworzyć imperium, pokonując wszystkich przeciwników. Jedyne co trzeba robić to dbać o odpowiednią liczbę żołnierzy.  Aby nająć wojaków, trzeba mieć pieniądze. Te biorą się z podatków. Wiadomym jest, że im większe państwo, tym większy przychód na turę. Nie warto jednak bez umiaru zwiększać procentu majątku, który mieszkańcy powinni oddawać do wspólnej kasy, bo zmniejsza to morale żołnierzy. Podatki są jednym z dwóch wskaźników, które można modyfikować co drugą turę. Drugim sposobem na zwiększenie dochodów to umacnianie gospodarki. Jeśli każemy wydawać więcej niż 100% dostępnych środków (czyżby na jakieś inwestycje?), w dłuższym czasie na pewno się to opłaci.  Kiedy są już pieniądze, decydujemy o sposobie wynajęcia armii. Rekruci są wybierani spośród populacji całego kraju - każda prowincja ma określoną liczbę mieszkańców - i a najemnicy składają się jedynie z miejscowej ludności. Jeśli planujemy atak morski, trzeba zadbać o okręty. Teraz wystarczy wykorzystać dostępną liczbę punktów ruchu na przemarsz wojsk do sąsiednich landów (czyt. atak) i czekać na wynik bitwy. Zwykle liczniejsza armia wygrywa.  Główną cechą Aevum Obscurum jest rozgrywka sieciowa. Z komputerem można zagrać tylko w grze "pokazowej", żeby przetestować to wszystko co wyczytało się w poradniku. Pozostałą część spędzimy na wykonywaniu tur w rozgrywkach z prawdziwymi przeciwnikami. Uczestniczyć można w tylu grach na raz ile wlezie, a swój ruch wykonywać zależnie od ustawień, co godzinę, kilka czy nawet kilaset! Dzięki temu wystarczy poświęcić jej kilkanaście minut dziennie. Na co czekacie więc, stratedzy?