Gra przypomina Marbles, "ułóż obok siebie takie same elementy, aby je usunąć". Piłki reprezentujące atomy różnych pierwiastków usuwamy z planszy robiąc z nich molekuły (układając cztery obok siebie w kwadrat). Ciekawe jest, że gadżety ułatwiające rozgrywkę, takie jak: molekuły wybuchowe, zamrażające itp. tworzymy sami, gdy obok planszy pojawi się wzór. Tworząc molekuły jedna po drugiej (w co najmniej dwu ruchach następujących po sobie) ładujemy „bombę atomową”, którą możemy użyć w „podbramkowej sytuacji” (usunie – w zależności od poziomu naładowania – mniej lub więcej piłek z planszy). Aby zaliczyć poziom należy stworzyć określoną liczbę molekuł.  Autorzy przewidzieli dwa tryby rozrywki: Strategy – trzy nowe atomy pojawiają się po każdym ruchu, oraz drugi, Action, w którym trzy nowe atomy pojawiają się co kilka sekund. Sporym plusem jest, że gra oferuje jedno niezależne miejsce na zapis stanu gry (rozgrywkę można rozpocząć od nowa nie tracąc uprzednio zachowanego stanu gry).  Poziomy są urozmaicone. W kolejnych planszach pojawiają się: magnes, który przyciąga atomy, atomy samoistnie replikujące się, atomy „jokery” zastępujące dowolny i różne wyzwania wymagające innego podejścia do rozgrywki.  Grafika jest estetyczna (stylizowana na laboratorium) i nic nie kłuje w oczy.  Muzyka w tle nie jest zbyt ciekawa, ale i nie irytuje – po prostu „jest”. Nie licząc tego oprawa dźwiękowa jest jak najbardziej w porządku.  Atomica Deluxe jest ciekawa i może zapewnić kilka-, kilkanaście godzin miłej zabawy, szczególnie jeśli rywalizujemy z kimś na tabeli najwyższych wyników.