Dziś zaprezentuję kolejną grę, której długość jest nie większa od przerwy meczu piłkarskiego, fabuły jest tyle co przymrozków w lipcu, a jedyny cel to zdobycie jak największej liczby punktów. Niech nie zmyli cię jej nazwa - "Śmiercionośna piłka nożna" - wcale nie będziesz grał. Także wcześniejsze porównanie do przerwy meczu było czystym przypadkiem. Trzeba będzie tak pokierować piłeczką, żeby wchłonąć inne, podobne, swobodnie toczące się po zakrzywionej planszy.  Ani kierowana kulka, ani te "uciekające" nie mają płaskich powierzchni. Przypominają pewne zabawki, które wprawione w ruch wyciągają kolce zatracając swą kulistość - im większa prędkość, tym dłuższe kolce. Żeby złapać jakąś kolczatkę, trzeba wystrzelić w nią rakietę. Trafiona chowa ostre końcówki stając się łatwym łupem. Ale uwaga! Zaraz po tym, zostawia za sobą "trawkę" (może po prostu gubi kolce), które dotkliwie ranią agresora, trzeba je więc zręcznie ominąć.  Świat "ostrych kul" to kilka planet z dziurami, będącymi przejściami między nimi. Żeby było łatwiej, każdy z nich ma inny kolor, a na pasku w dole ekranu każda kolczatka ma odpowiedni kolor - wiadomo, na której planecie się znajduje. Podczas toczenia nie spotkasz żadnych stałych przeszkód - jedynie węże, które blokują nie tylko tytułową piłkę, ale także wystrzelane rakiety. Za to gonione "ofiary" mogą przez nie przenikać, unikając złapania.  Ważnym elementem gry jest czas. Co 30 sekund losowy cel zostaje zniszczony pozbawiąc cię tym samym zdobyczy punktowej. Dlatego lepiej, żeby zniknęła kulka już złapana. Jeśli uda ci się wchłonąc wszystkie 26 szybciej niż w 8 minut, otrzymasz specjalny bonus.  Deadly Soccer Ball to żadna rewelacja, ale produkcja pozwalająca na krótkie odprężenie. Jeżeli ktoś odczuwa silną potrzebę rywalizacji, może zmierzyć się z kimś na punkty. Więcej po tym tytule nie ma się czego spodziewać. Graficznie stoi raczej poniżej średniej, dźwięki (brak muzyki) także są jak z innej planety. Gdyby nie grywalność, pewnie bym jej nawet nie zrecenzował. Najlepiej osobiście sprawdzić, czy mam rację. Zapraszam.