Jeśli za grę zabiera się Helix Games można spodziewać się produkcji wymagającej niezwykle zręcznego wciskania klawiszy. Tym razem, do twórcy Jumper i Jumper Two dołączył Dex, dodając pomysł przeciskania się bohatera między wymiarami. Przyjrzyjmy się bliżej co z tego wynikło.  Fabuła, mimo że raczej zbyteczna, przedstawia się nieskomplikowanie. Pewien naukowiec pracujący dla armii stworzył istotę mogącą poruszać się między dwoma wymiarami. Niestety, inne laboratoria poradziły sobie z tym zadaniem o wiele szybciej i teraz efekt miesięcznej pracy trzeba zniszczyć. To chyba wystarczający powód dla efektu eksperymentu, żeby uciec.  Sterowanie stworkiem jest dość proste, ogranicza się bowiem do czterech strzałek i klawisza Z, który odpowiada za przełączanie wymiarów. Jest on o tyle istotny, iż w drugim wymiarze dostępne mogą być elementy niewidoczne w pierwszym i vice versa. Niektórych plansz nie da się przejść bez korzystania z obu "światów", a w kilku przydają się one tylko do odnalezienia ukrytych przejść.  Każdy etap, oprócz kuleczek wspomagających skoki i bonusów odkrywających kolejne fragmenty galerii (obrazy i rzeźby), posiada mnóstwo śmiercionośnych elementów. Wystarczy dotknięcie, żeby rozpoczynać zabawę od początku mapy, a te nierzadko składają się z kilku ekranów.  Chociaż gra ma już ponad trzy lata to jako przedstawicielka hardcore'owych zręcznościówek, nie musi dbać o wyśmienitą oprawę wizualna i dźwiękową, jednak Dim wychodzi z tego sprawdzianu obronną ręką. Chociaż grafika przypomina raczej efekty walki z Paintem, podczas setek ewolucji nie zwraca się na nią uwagi. Znacznie lepiej wypada muzyka, która doskonale pasuje do nastroju tajemnicy i nieznanego.  Najbardziej martwi mnie dość wysoki poziom trudności. Wiele plansz trzeba przechodzić dziesiątki razy, o ukończeniu całej gry nie wspominając. Tylko zaprawieni w bojach i wytrwali gracze znajdą tu chwile ukojenia. Inni mogą po prostu nie dać rady.