Niezłe oceny w mediach komercyjnej Zumy szybko przyczyniły się do powstawania kolejnych wariacji tej gry przez zupełnie inne firmy. Nie inaczej jest z Luxor…  Luxor posiada niezwykle wysoką grywalność i prostotę zasad właśnie od Zumy. Po bajecznej planszy (a ściślej – po wyznaczonym torze) poruszają się kulki, których celem jest dotarcie do końca. Naszym zadaniem jest oczywiście nie dopuszczenie do takiej sytuacji poprzez wystrzeliwanie kulek danego koloru w stronę „tasiemca”. Trzy lub więcej (jednakowych) tworzy reakcję, a my jesteśmy bliżej zwycięstwa. Za dobre „zbicia” zostajemy nagradzani licznymi i przydatnymi power-upami. Z początku produkcja może się wydawać nieco za łatwa, jednak z kolejnymi poziomami przybywa coraz więcej dłuższych „węży” i może się zrobić naprawdę gorąco. Grafika cieszy oko głównie sympatycznymi kolorami, a dźwięk jest dokładnie taki, jaki być powinien. Jednak oprawę uznaję za nieco gorszą niż w Zumie. Gra posiada pewną wadę, niedopatrzenie producenta. Otóż, po zakończeniu zabawy, aplikacja nie zostaje wyłączona ciągle obciążając komputer (około 12 MB RAM). Należy to zrobić ręcznie restartując komputer, bądź zabijając proces o nazwie Luxor. Mimo wszystko, w pamięci ciągle pozostaje nie dający się usunąć proces „game” zajmujący niecałe 0.4 MB…  Gra jest fantastyczna, jeśli tylko nie miałeś okazji zagrać w wielokrotnie wspominaną Zume (szybciutko nadrób stratę!) – w takim przypadku do oceny możesz doliczyć 1 punkt. Ci, którzy w nią grali, niech zostaną przy 8/10, z racji tego, że właściwie niewiele się różni, a kto pierwszy, ten lepszy…