Śmiejcie się albo nie, ale saper to jedna z moich ulubionych gier. Towarzyszy mi w każdej chwili nudy na kompie - kiedy chcę sobie posłuchac muzyki, odpocząć od od fragowania kolejnych wrogów, czy oglądania filmów. Zgrałem go sobie także na komórkę. Wypróbowałem wersje heksagonalne, trójwymiarowe, z alternatywnym liczeniem min i jeszcze parę innych. Niektóre twory były całkiem ciekawe, ale mało który wciągał tak bardzo jak ten pierwszy. Dla osób myślących na podobnych falach co ja, prezentuję wszem i wobec Minesweeper Clone!
 
 Na pierwszy rzut oka od pierowzoru różni się tylko tajemniczą belką na dole. Gdy jednak pogrzebiemy w menu... Taak, tu zaczyna się zabawa. Możemy włączyć podgląd całej planszy po przegranej, włączyć miernik 3BV/s (taki bardzo wymierny sposób określania twego skilla - współczynnik 3BV, czyli stopień trudności danej planszy dzielimy przez liczbę sekund). Możemy sprawdzić ilość kliknięć, czas co do setnej części sekundy, jest naprawdę kilka miłych rozwiązań.
   
  Aby jeszcze bardziej uprzyjemnić grę, mamy cztery profile ustawień: klasyczny saper, "Density mode", "UPK mode" i gra na czitach. W gruncie rzeczy różnią się one jedynie dostępnością funkcji, bo konfigurować możemy każdy. Oczywiście są dalej 3 poziomy trudności, niestety autor nie pokusił się o dodanie kilku swoich, no ale oczywiście możemy sobie sami zdefiniować wielkość planszy i liczbę min. Bardzo miłym dodatkiem jest także opcja... nagrywania demek! Po każdej sesji możemy obejrzeć replay i jeśli chcemy zachować go. Dodatkowo możemy kilkoma prostymi funkcjami "zaprogramować" program tak, aby zapisywał automatycznie replaye kiedy spełnią się odpowiednie warunki (takie jak czas, 3BV, czy nawet data bądź godzina gry).
   
  Przeciętny użytkownik komputera, który dwa razy w życiu włączył sapera i uznał że tego sie nie da przejść, na pewno myśli w tej chwili: czym ten debil się podnieca? Jakaś przedpotopowa gra z dodanymi nikomu niepotrzebnymi bajerami opiewana jak arcydzieło? Nie oczekuję by taki ktoś zrozumiał czym się zachwycam, doradzę tylko żeby kiedyś odpalił sobie jak najdzie go nuda poczciwego minesweepera i spróbował rozgryźć chociażby pierwszy poziom trudności. Może zrozumie wtedy jego fenomen który przypomina mi sudoku czy picrossa które też uwielbiam i polecam każdemu fanowi gier logicznych. A w czym tkwi sekret nowego sapera? Przede wszystkim żadnych mega "rewolucyjnych" rozwiązań, tylko niezmieniony stary saper z dodanymi paroma funkcjami. Możemy go nawet skonfigurować tak, że wygląda jak normalny łyndołsowski odpowiednik.
   
  Krótko można wspomnieć o sferze technicznej. Grafika jest jaka jest. Dostępne są trzy skórki, co może pocieszyć. Dźwięków brak. Wspomnieć mozna też że czasem (nieczęsto) gra się niestety zawiesza. Mały minusik za to.
   
  Jeśli już masz tą grę - to dobrze. Jeśli jesteś dobry w sapera - ściągnij. Jeśli chcesz poznać jedną z najciekawszych gier logicznych na świecie - ściągnij. Jeśli uważasz że nie warto tracić czasu - żałuj. :)