W naszym serwisie jest kilka ciekawych pozycji dla wielu graczy(chodzi mi tutaj o zabawę przez Internet) Chciałem jednak skupić się na grach cRPG. Z tych ciekawszych na pewno należy wymienić Maple Story, Metin 2, Helbreath czy chociażby MU Online. Pomyślałem, że wakacje to najlepszy czas na takie tytuły. Uzależnienie w tym okresie nie jest aż tak bardzo szkodliwe(no może tylko trochę tyłek będzie bolał od siedzenia, tak jak mnie teraz) Jeśli więc znudziły się wam klony Diablo, albo dzieła, w których graczy jest jak na lekarstwo, zapraszam do zapoznania się z produktem francuskiej stajni Ankama Studio – Dofus, który, zdobył nagrodę Bytten Ernie za najlepszą grafikę i concept art w 2007 oraz nagrodę publiczności podczas Independent Game Festival w 2006.

Sześć potężnych jaj smoka zaginęło bez wieści. Plotka głosi o kradzieży. Co by nie było, do Amakamy przybywają kolejni śmiałkowie. Aby znaleźć się wśród nich, należy najpierw się zarejestrować(wymagane są 3 nicki!) Następnie po wypełnieniu wszystkich formalności przystępujemy do zabawy. Na początek należy wybrać profesję. Ma to dosyć duże znaczenie w późniejszym etapie gry. Oprócz standardowych takich jak wojownik czy mag znajdą się też nietypowe. Specjalista od tarcz to jedna z nich. Miałem poczekać z omówieniem kwestii zawodów, ale zrobię to teraz ze względu na świeże podejście do tematu. Od następnych poziomów wybieramy inne fachy. Farmer, łowca, kowal, drwal to tylko niektóre. Niestety, aby mieć dostęp do wszystkich, należy uiszczać miesięczną opłatę(o tym za chwilkę) Rolnik na początku uprawia tylko proste rośliny. Z upływem czasu para się co raz trudniejszą robotą. Ta przynosi nowe surowce, dzięki którym wyrobimy chleb i inne przysmaki. I właśnie to będzie naszym podstawowym źródłem dochodu. Bardzo cieszy mnie takie podejście. Koniec z nudnym biciem expa. Na dodatek możemy zdobyć specjalizację. Przykładowo, dany krawiec będzie szył tylko kurtki, ale będą to wyroby najwyższej jakości. Tych uczą nas NPC. Jest ich cała masa. Zawsze mają coś do powiedzenia. Oczywiście, jak w każdym cRPG, zlecają nam różne misje. Niektóre ograniczają się do umiejętnej rozmowy. W innych będziemy musieli pokonać znaleźć rzadkie przedmioty lub legendarne bestie. No cóż, nie martwcie się, będzie okazja do straty życia, chociaż początkowo się na to nie zanosi. Maszerujemy sobie do lasu, a tam… owieczki, roślinki czy śmieszne ptaszki. Tylko nie dajcie się zwieść pozorom! Są bardzo groźne. Trzeba przyznać, twórcy znakomicie zadbali o klimat. Potyczka odbywa się w systemie turowym. Do wykorzystania mamy punkty ruchu i walki. To zmusza nas do przemyślenia każdego posunięcia. Pomóc oczywiście mogą nam gracze. Z nimi też można się bić. Wystarczy wydać odpowiednią komendę. Niestety, nie istnieje system kar, co często prowadzi do nierównych pojedynków. Aspekt ten równoważy na szczęście możliwość odrzucenia wyzwania. O ekwipunku po prostu nie można powiedzieć złego słowa. Ten dzieli się na narzędzia, bronie, surowce. Kolejno: narzędzia to przedmioty pomagające nam w pracy(kowal dostanie młot, rolnik – sierp itd.) Bronie to oczywiście oręż, ale w tej grupie są także hełmy, zbroje, naszyjniki buty, tarcze itp. Ciekawą sprawą są sety, czyli ubiór jednego rodzaju. W ostatniej grupie jest dosłownie wszystko. Wełna, kwiatki, kleszcze kraba i mnóstwo innych komponentów. Aż podskoczycie do sufitu jak wam powiem, iż wszystko można spożytkować w bardzo ciekawy sposób, na przykład tworząc mikstury(No moi mili. Bimbru się nie zrobi. A szkoda, ponieważ wszystkie składniki są. Wiem bo sprawdzałem. Dobra, starczy, bo naczelni pewnie to potem przeczytają) Świat jest ogromny. Nam przyjdzie zwiedzić tylko wymiar dla nowicjuszy oraz miasto Astrub wraz z jego okolicami. Nie dajcie się zwieść. To kawał ziemi! Zwiedzenie wszystkiego zajmie nam trochę czasu. Tym bardziej, że kompletnie zepsuto sprawę poruszania się. Ekran podzielony jest bowiem na części. Żeby przejść dalej należy wdepnąć(nie, nie w to o czym myślicie) w specjalny krąg. Czasami są one w ogóle niewidoczne. Struś(możemy mieć własnego futrzaka!) częściowo zniweluje problem, ale wyobraźcie sobie taką sytuację. Przemierzamy puste tereny, po czym wchodzimy do osady. Komp siada od razu(no ja parę resecików zaliczyłem) Chciałem jednak wrócić do aspektu zwierząt. Czyż nie fajnie byłoby posiadać własną owieczkę, albo kotka? No pewnie. Ja też bym chciał, a mam tylko królika(W Realu. W Dofusie nie było mnie na to stać) Należy jednak pamiętać o dokarmianiu pociechy. Pewnie teraz powoli zaczynacie rozumieć, dlaczego uzależnienie się jest bardzo prawdopodobne? Aby odkryć wszystkie aspekty tego dzieła, trzeba pozwolić się mu wchłonąć. Na dodatek dochodzą takie smaczki jak możliwość otworzenia własnego sklepu. I tu kolejne znakomite rozwiązanie. Dostępny jest on wtedy, gdy jesteśmy offline. W tym czasie nasza postać stoi z workiem, a do niej podchodzą inne i kupują co popadnie. Na serio, nie chce mi się wymieniać wszystkiego, bo i tak pewnie połowa z was już dalej przestanie czytać. Zrobię wam jednak na złość i powiem o takich drobiazgach jak możliwość założenia rodziny(małżeństwo) i gildii. Pierwsze zagadnienie jest podobno bardzo drażliwie(nic mi o tym na razie nie wiadomo) Przejdźmy więc do drugiego. W zasadzie ma to jeden główny cel – zbieranie społeczności, która moim zdaniem jest jedną z najgorszych. Przecież nie mówię najgorsza, ponieważ, na najwyższym miejscu podium są gracze tibijscy i aby wstąpić do tego grona należy być NEO. Dla reszty ten pułap jest nieosiągalny. Tutaj tragicznie nie jest, lecz centrum , w którym pełno ludzi spamuje na głównym kanale to miejsce nie do zniesienia( mój staruszek również odmawiał posłuszeństwa) Polacy? Na moje oko stanowią aż 20% ludności z czego 19% to totalne głąby. Po prostu chamstwo i obłuda jaka tutaj panuje jest trudna do wyobrażenia. Miałem bardzo nie przyjemny przypadek. Otóż zaczynając rozgrywkę, szukałem jakiejś broni. Kilku moich rodaków przywitało mnie mówiąc wesoło „CZEGO?”, a pożegnało wołając(również radośnie) „SPIER….” Jeden postąpił inaczej i sprzedał mi nóż. Zdziwiłem się, bo nie mogłem go dobyć. Najeżdżam kursorem na obrazek, a tam adnotacja o nazwie „tool”(trzy kropki Koli) Teraz chociaż wiecie. Omijajmy takich z daleka. Gadam, gadam(noo dobra, niech będzie, piszę) o różnych sprawach. A co z abonamentem? No cóż, niby jest, ale ja dowiedziałem się o nim przypadkowo. Na oficjalnej stronie nie ma bannerów zachęcających do kupna. To samo w grze. Po prostu zero. To świadczy o tym, że nie jest tak potrzebny. Jak wspominałem bowiem wcześniej, dostępny świat w zupełności wystarcza. Sprawa komplikuje się troszeczkę przy wyborze uzbrojenia czy też innych zawodów(takich jak jubiler). Nie wszystko jest bowiem dostępne dla „zwykłych śmiertelników”

Nie zwalniamy tempa, bowiem przyszedł czas na oprawę! Wystarczą trzy słowa. Spójrzcie na screeny. Ta bajeczna i kolorowa grafika to zasługa profesjonalistów. Wszystko było malowane ręcznie! Na początku pewnie będziecie trochę speszeni, kiedy zechcecie poexpić. Żadne stworzenie nie przypomina wroga(i te „słitaśne” Tufu!) Każde jest bardzo sympatyczne. Na początku żal było ich zabijać, ale jak powiadają, „takie życie”. Fauna i flora to kolejny popis ludzi odpowiedzialnych za całokształt. Setki roślin(każda inna) krzewów i różnych drobiazgów sprawia, iż czasami siadamy aby nie tylko regenerować życie, ale przede wszystkim podziwiać otaczające nas piękno. Miasta są niesłychanie realistyczne. Ścieżka w niektórych momentach jest bardziej przetarta. Gdzieś się przerywa lub ma inna barwę. Każdy osobnik został uraczony śmiesznym portretem. Paleta barw jest po prostu nie do opisania. I to wszystko chodzi na karcie klasy RIVA TNT 32 MB! Niech więc ktoś tylko powie, że grafika nie wpływa na klimat! No i jeśli dorzucimy do tego muzykę… Tak, nie mylicie się. Kolejny majstersztyk. Takich wesołych melodii nie ma chyba nigdzie. Ciekawe i śmieszne dźwięki, jakie wydobywają się z niemal każdego zwierzątka(znowu Tufu!) znakomicie się uzupełniają.

Brawa dla tych, którzy dotrwali do końca! Inni już pewnie zostali wchłonięci przez Dofusa. Gdyby tak się nie stało, bardzo bym się zdziwił. Produkt Ankama Studio jest kompletny. Minusy występują, to fakt. Lecz przy takiej ilości materiału, zawsze znajdzie się jakieś niedopracowane miejsce. Częste updaty dają nadzieje na szybkie wyeliminowanie błędów. Co jeszcze wskazuje na to, iż mamy do czynienia z dziełem samym w sobie? Klimat, którego nie poznamy po godzinach, a po dniach grania. Gdy już to się stanie zostaniecie wciągnięci i tylko odnalezienie 6 smoczych jaj oraz uratowanie świata odpędzą was od monitora.