Analizując rynek gier komputerowych, można dojść do wniosku, iż nastała moda na wszelkiego rodzaju reedycje. Sprawa ma się tak zarówno w komercyjnych, jak i darmowych produkcjach. Być może dzieję się tak dlatego, że twórcy nie potrafią wdrożyć do swoich projektów oryginalnych pomysłów? I tak mieliśmy już tysiące tetrisów, arkanoidów i mahjongów. Teraz przyszedł czas na grę zupełnie z innej beczki - Ghost n' Goblins.

Tytuł ten został częściowo zapomniany po zniknięciu Atari i Comodore. Starsi użytkownicy mają zapewne w głowie zatłoczone salony gier, gdzie jeden lub dwa automaty oblegały tłumy gapiów. Tak! Dzięki naszemu serwisowi te chwile mogą odżyć na nowo... Historia(w tamtych czasach było to normą) jest banalna. Rycerz przebywa wraz ze swoją ukochaną. Nagle z nieba nadlatuje potwór i porywa jej wybrankę serca. Naszego zadania chyba nie trzeba tłumaczyć? W ten sposób zaczyna się nasza przygoda, której z wielkim powodzeniem można.... nie ukończyć. Zapewniam was. Nie stanie się to z powodu nudy, ale ogromnej trudności rozgrywki. Nasz bohater rzuca we wrogów stalowymi mieczami. Tych jest wielu(na każdym poziomie występują nowi) Nie liczba odgrywa tu kluczową rolę. Każdy potwór jest na swój sposób wredny. Zombiaki mogą wykopać się z ziemi tuż przed nami, duchy utrudniają poruszanie się, a roślinki plują ohydną plazmą. Na domiar złego, heros nie należy do przodowników wytrzymałości. Po pierwszym uderzeniu jego zbroja rozpada się. Potem paraduje w samych majtkach i kolejny cios pozbawia go...(ech, ludzie o czym wy myślicie?) życia. Levele są znakomicie zaprojektowane. Każdy posiada swój urok i magię. Zachwycają przede wszystkim odmiennością i charakterystyką. Na końcu każdego z nich znajduję się boss. Do minusów na pierwszym miejscu należy wymienić brak możliwości zapisu. Przy tak skomplikowanych przeszkodach to nie wybaczalne! Szkoda też, że autor nie dodał od siebie żadnych innowacji mających na celu uatrakcyjnienie zabawy.

Grafika w ogóle się zmieniła, ale nie uznaję tego za jakąś ogromną wadę. Uważam jednak, że gdyby przeszła mały lifting nic złego by się nie stało. Mimo to wszechobecne i widoczne piksele nie zniechęcają do zabawy. Potwory są bardzo ładnie przedstawione, czego nie można powiedzieć o głównym bohaterze. Jego ruchy przypominają snorlaxa z pokemonów(No co?! Mnie one się tak kojarzą!) Głupim bugiem jest znikanie jego hełmu po przejściu etapu.

Duchy i Gobliny to bardzo dobra produkcja. Starsi gracze z chęcią wrócą do swoich wspomnień z dzieciństwa, a młodsi będą mieli szansę na zobaczenie w co kiedyś się "ciorało". Nie wystawiłem najwyższej oceny tylko za brak innowacji bo i duży powrót do przeszłości nikomu dobrze nie zrobi. Nie mniej jednak zachęcam do zapoznania się z Gn'G(tylko zmniejszcie poziom trudności!).

Uwaga!
Testowana przeze gra jest w wersji 0.4. Nie wiadomo czy będzie dalej tworzona.