Nie każdy może zostać komandosem, nie każdy może mieć Ferrari, nie każdy może wyglądać jak nasz premier i nie każdemu przypadnie do gustu gra LaserTank. Jest to produkcja przeznaczona dla dość wąskiego grona graczy. Większość skaże ją na potępienie już po 2 minutach rozgrywki, lecz tej wybranej grupie, której przypadnie do gustu, LaserTank odwdzięczy się kilkudziesięciogodzinną rozgrywką, którą można przedłużać praktycznie w nieskończoność.

 LaserTank jest grą – na sam dźwięk tego słowa, większość moich znajomych prycha z pogardą – logiczną. Polega ona na przeprawieniu małego czołgu od miejsca, w którym zaczyna się etap, do flagi. Nic prostszego? Wątpliwe. Nakombinujemy się więcej niż Robert Langdon w Kodzie Leonarda da Vinci czy też poborowi, żeby uniknąć wojska. Żeby nie zniechęcić od razu gra ma 5 poziomów trudności (Kids, Easy, Medium, Hard, Deadly), chociaż muszę przyznać, że kilkukrotnie zawstydziłem się na najniższym z nich.

 Czołgiem sterujemy za pomocą kursorów. Na planszy, oprócz naszego czołgu i wrogich dział porozrzucanych jest wiele różnych przedmiotów posiadających różne cechy, które musimy nauczyć się wykorzystywać, aby osiągnąć sukces. I tak np. Są to mury, segmenty, które możemy przesuwać, lód, lustra odbijające laser i inne.

 Gry wystarczy do końca świata i jeszcze trochę, a to za sprawą 2030 etapów i wbudowanego edytora!!! Nasze wyniki możemy porównywać z wynikami innych graczy, ale najwyższe nie są uaktualniane na bieżąco, tylko są zamieszczone w pliku, który ewentualnie możemy uaktualniać na stronie producenta.

 Grafika jest bardzo prosta, słaba, lecz czytelna – poszczególne elementy łatwo zidentyfikować i rozróżnić. Dźwięki obecne w grze są drażniące i lepiej żeby ich nie było. Technicznie gra prezentuje się bardzo słabo, ale w LaserTank te elementy nie są zbyt istotne.

 Większość z pogardą spojrzy na tę półmegabajtową produkcję, ale ci, którzy cenią sobie gry, w których więcej trzeba pracować głową niż ręką z zadowoleniem zasiądą do rozgrywki. A tej jest na wieki wieków…