Zapewne większość dzisiejszych graczy wie, że w gatunku MMORPG panuje moda na odtwarzanie. Bierze się utarte od lat, znane schematy, wtłacza w lekko odświeżone ramy, oddaje graczom możliwość gry, pozornie za darmo, podczas gdy znacznie wspiera się tych, którzy płacą prawdziwe pieniądze. I tak, sztampowe do bólu produkcje wyrastają, niczym przysłowiowe „grzyby po deszczu” i zazwyczaj prezentują podobny poziom. Niestety, recenzowany dziś tytuł jest kolejnym tego przykładem, z kilkoma niewielkimi odstępstwami.

  „Last Chaos” jest darmową grą MMORPG, z zaimplementowanym systemem mikrotransakcji, a więc możliwością kupowania przedmiotów za realną walutę. Wcielamy się w jedną z sześciu klas: Tytana, czyli potężnego wojownika; rycerza, będącego opancerzonym czołgiem; uzdrowicielkę, z jej healerską potęgą; czarodziejkę, władającą, jak wszędzie, niszczycielskimi mocami; szelmę, czyli typowego łotrzyka; oraz zaklinacza, czyli mistrza przywołań. Ogółem, dostępne klasy są dość sztampowe, ale dokładnie przemyślana i każda z nich dobrze spełnia swoją rolę.

 Całkiem nieźle w tej produkcji prezentuje się również grafika, która na dodatek nie ma wysokich podstawowych wymagań sprzętowych, a na maszynie średniej klasy potrafi rozwinąć skrzydła i pokazać się w całej krasie. Jest zaś, na co popatrzeć… Gry MMORPG rzadko posiadają efektowną oprawę graficzną, co jest spowodowanie chęcią umożliwienia gry jak największej rzeszy graczy. Na tym tle „Last Chaos” wypada bardzo dobrze i grafika jest zdecydowanie najmocniejszym atutem tego tytułu. A może powinienem raczej powiedzieć, jedynym atutem, gdyż pozostałe aspekty nie wykraczają poza, dawno ustalone, standardy gatunku MMORPG, co może jednak być plusem, dla tych, którzy nie wymagają wiele od produkcji tego typu.

  Grając w „Ostatni Chaos” miałem mocne wrażenie deja vu, które bardzo szybko zaczęło mi się kojarzyć ze świetnym dziełem, jakim jest Lineage 2. Szybki rzut oka na zawartość Internetu upewnił mnie, że nie tylko ja żywię to przeświadczenie. System sterowania (nieobsługujący poruszania się za pomocą klawiatury btw!) i kamery, sam styl grafiki, olbrzymia ilość grindu (zabijania MMORPG’owych potworów), wreszcie sam wygląd postaci. Wszystko to i wiele więcej przypomina wcześniej wymieniony klasyk. No cóż, jak już ściągać, to od najlepszych…

 Może nie byłoby nawet tak źle, gdyby nie wiejąca z ekranu nuda i niedopowiedzenia. Otóż z niewiadomych przyczyn nasz bohater pojawia się w podziemiach, w których musi pokonać tabuny potworów, aby móc się wydostać na powierzchnie. Czemu i po co? Tego wyjaśnienie w grze nie uświadczysz. Myślę też, że bohater nie wychodziłby na powierzchnię, gdyby wiedział, że w przyszłości czeka go tylko masowe zabijanie komputerowych mobków (potwory sterowane przez AI), poprzedzane mnóstwem banalnych i irracjonalnych questów (mnóstwo expa za przyniesienie czegoś z punktu A do B, naprawdę??!), oraz rozwijaniem zupełnie standardowego systemu craftingu (tworzenia i ulepszania przedmiotów). Wszystko to okraszone jest nudną fabułą, która sprawia wrażenie napisanej na kolanie i doklejonej do gry na siłę, co jest dość możliwe…

 Być może gra ta jest dostępna za darmo i prezentuje wysoki poziom pod względem grafiki, nie uświadczysz tu jednak, drogi graczu, niczego, czego nie znalazłbyś w, co najmniej, tuzinie innych MMORPG’ów. Jeśli zaś nudzi Cię przymus ciągłego grindu, poszukaj lepiej innego tytułu, który stanie się Twoim sposobem na rozrywkę i spędzanie wolnego czasu, a najlepiej wróć do/odkryj wreszcie Lineage’a 2, bo w tym wypadku uczeń zdecydowanie nie przerósł mistrza.