No i znowu mam problem. Trudno powiedzieć cokolwiek sensownego o Moirai bez spoilerów. Dlatego bądź tak dobry, pobierz grę, ukończ ją i czytaj dalej.

Zajmie Ci to jakieś 5 minut.

Gotowe? Świetnie.

Pomysł na rozgrywkę w Moirai jest genialny w swej prostocie: otóż, efekt twoich decyzji widoczny jest dopiero w grze innej osoby. Od tego, co powiesz, zależy los twojej postaci, gdy natknie się na nią kolejny gracz. Jeśli wypadniesz przekonująco, być może oszczędzi ci życie. Jeśli nie... cóż.

O samym Moirai wiele powiedzieć się nie da. Prościutka, tajemnicza fabuła, pikseloza wypalająca zwoje w mózgu i autorzy udający beczące owce. Ale tu nie o grafikę się rozchodzi, lecz przedstawienie pewnego konceptu. Który swoją drogą z przyjemnością ujrzałbym w jakimś innym tytule, zakrojony na większą skalę. Telltale, słyszycie? Do you speak Polish? Vy govorite po-russki? :)

W ogóle biblioteczka dzieł Chrisa Johnsona jest nadzwyczaj ciekawa. Warto się przyjrzeć jego tytułom, bo całkiem zgrabnie łączą one klasykę z nowatorskimi pomysłami. Jakby dać chłopakowi porządny budżet, myślę, że mógłby nas porządnie zaskoczyć.