Qasir Al-Wasat to była dziwna gra. Najpierw mnie zainteresowała, potem strasznie wkurzała, by ostatecznie wciągnąć na dobrych kilka godzin.

Zainteresowała, bo klimaty rodem z Prince of Persia nie są szczególnie często widoczne w grach komputerowych. Jako stworzenie przywołane na ziemię przez Farida ibn Abihi al-Saahira, musisz wyeliminować trzech mężczyzn żyjących w jego pałacu. Jeśli ci się uda, w nagrodę zostaniesz odesłany z powrotem do swojego świata.

Wkurzała, bo początki nie są łatwe. Chociaż jesteś niewidzialny, strażnicy bez problemu cię słyszą, a woda lub ślady krwi sprawiają, że wiedzą też, gdzie celować. Dopóki nie opanujesz do perfekcji sztuki pozostawania niezauważonym, dopóty ciężko ci będzie poruszać się po pałacu al-Saahira.

Ostatecznie jednak Qasir Al-Wasat wciąga, bo kolejne poziomy są całkiem dobrze zaprojektowane i całkiem różnorodne. Tylko od twoich umiejętności i obranej drogi zależy, czy zobaczysz napisy końcowe już po paru godzinach, czy zajmie ci to kilkakrotnie więcej czasu. Możesz nawet pokusić się o to, by przejść całą grę "na czysto", to znaczy nie zabijając nikogo poza głównymi celami. Tyle że to już wyższa szkoła jazdy.

Oczywiście nie oczekujcie niczego na miarę Hitmana czy nawet Thiefa: cały czas czuć, że mamy do czynienia jednak z dość typowym przedstawicielem sceny niezależnej. Świadczą o tym drobne niedoróbki tu i ówdzie, np. angielski tekst jest niezbyt dobrze zredagowany, a do zapisywania stanu gry mamy tylko jeden slot. Również oprawa graficzna, choć ma swój urok, jakoś nieszczególnie zachwyca.

Tyle że tak naprawdę podobne drobnostki nie mają większego znaczenia. Qasir Al-Wasat to naprawdę dobra gra i jeśli lubisz skradanki, z pewnością warto się nią zainteresować.