Stary dobry Bomberman doczekał się wielu klonów, wznowień, podróbek, konkurentów... i wielu innych. Czym więc mogą zaskakiwać nowe gry reklamowane jako naśladowcy bombowych chłopaków? A może pytanie powinno zaczynać się od "czy"? Następny zawodnik o miano spadkobiercy wyżej wymienionej gry próbuje odpowiedzieć na powyższe pytania.

 "Jesteś odważny? Weź udział w wyprawie do puszczy. Chcemy, byś dostarczył od nas wiadomość dla pustelnika. Opłatą będzie skrzynia Becherovki". Takie właśnie ogłoszenie znalazł podczas codziennej lektury "Daily Bomb" bohater gry. Skuszony nagrodą postanowił odpowiedzieć i wkrótce był już w puszczy, w drodze do adresata.

 Jak wskazuje wcześniejszy akapit, oprócz standardowego deathmatcha Bombic wyposażony został w oddzielny tryb fabularny, podczas którego dane nam będzie kierować pulchnym ludzikiem w swojej podróży przez puszczę. Ciekawostką jest możliwość przyłączenia się do trzech kolegów i wspólna gra - nawet w scenariuszach. Przechodząc przez kolejne etapy łatwo zauważyć pewien szczegół wyróżniający się wśród pozostałych gier bombermanopodobnych - hordy potworów. Część z nich to zwykłe mięso armatnie błądzące po omacku, ale im dalej w las (dosłownie i w przenośni) tym bardziej inteligentni i wytrzymali stają się wrogowie. W końcu zaczną unikać pewnej śmierci, będą wyczuwać obecność gracza i kierować się w jego stronę, a do ich unicestwienia potrzebne będzie trzy razy więcej siły niż zwykle.

 Podczas gry jedynym sposobem na obronę przed przeciwnikami są bomby. Ich początkowy mały zasięg oraz pozostałe atrybuty bohatera jak ilość bomb w plecaku lub szybkość poruszania się, mogą zostać ulepszone poprzez zebranie odpowiedniego przedmiotu. Te natomiast wypadają w sposób losowy ze zniszczonych beczek, skrzyń itp. Inne ciekawe bonusy to np. buty umożliwiające kopnięcie ustawionej bomby i czasowa nieśmiertelność. Niektóre z nich (np. dodatkowe życie) pojawiają się tylko w klasycznym trybie walki pomiędzy graczami i jeszcze bardziej go urozmaicają.

 Oryginalny Bombic wydany został w języku czeskim (angielskim i niemieckim w komplecie). Dzięki wysiłkowi człowieka sygnujacego się imieniem LeszQ Waligóra, możemy zarówno grać jak i tworzyć po polsku, dzięki dołączonemu edytorowi. Ten ostatni zastał przetłumaczony tylko częściowo, ale projekt jest nadal żywy i wkrótce może się to zmienić. Dodatkowo, istnieje możliwość podmiany wszystkich "wątpliwych" wyrazów na inne: nazwę czeskiego trunku z łatwością podmienimy na mleko, wodę lub colę, co w łatwy sposób powstrzyma ciekawość młodszych graczy.

 Oprawa graficzna stoi tu na bardzo przyzwoitym poziomie. Trudno znaleźć cokolwiek, do czego można się przyczepić. Zarówno modele postaci jak i tła przetrwały próbę czasu i nadal są na bardziej niż dobre. Niestety, chcąc zmniejszyć wagę paczki zrezygnowano z muzyki. W grze usłyszymy jedynie efekty dźwiękowe i okrzyki pokonanych stworów, o których nie da się już powiedzieć tyle dobrego.

 Osobiście i na własnej skórze przekonałem się, jak bardzo można zapaść na chorobę zwaną Bombic. Gra dostarcza to, co powinna - dobrą zabawę na długi czas, niezależną od stanu liczbowego osób chętnych do wspólnego bombowania. Początkowo chciałem wystawić grze srebro, ale po długiej rozmowie w cztery oczy zdecydowałem się jednak na ocenę wyższą. Srebro w tym miejscu źle by wyglądało.


Oficjalna strona wersji PL: Bombowa strona