Platformówki to kategoria gier, która, jak mogłoby się wydawać, nie zmieniła się wiele przez te kilkadziesiąt lat. Mimo, iż wiele ze starych tytułów wyewoluowało do trzeciego wymiaru, cele zazwyczaj nadal pozostają takie same, a na rynek wypływają wyłącznie kolejne kopie dawnych pomysłów. Na szczęście istnieją także niezależni producenci, którzy tworzą gry podobne, a czasami nawet lepsze od ich płatnej konkurencji. Jednym z nich jest Will Sykes, który stworzył The Virtual Contraption.   Gry platformowe to nie typ produkcji, gdzie fabuła pełni kluczową rolę, co można stwierdzić chociażby po Super Mario Bros., gdzie księżniczka jest notorycznie porywana przez wielkiego żółwia z kolcami na skorupie, który ma armię złożoną z chodzących grzybów, mięsożernych roślin czy żywych kul. Tutaj jej nie znajdziemy, co jest raczej dobrym rozwiązaniem, gdyż wyjaśnienie rozgrywki byłoby albo absurdalne, albo zbyt skomplikowane. W The Virtual Contraption kierujemy nieokreśloną białą postacią, której zadaniem jest przejście przez dużą salę. Zadanie nie jest łatwe, gdyż droga często jest zastawiona, a nierzadko występują nań czerwone, zabójcze lasery. Zawsze możemy jednak polegać na wiecznym przyjacielu gier – fizyce, która została tutaj bardzo dopracowana. Daje nam wręcz nieograniczone możliwości interakcji z obiektami - dzięki niej możemy rozbujać wahające się elementy, przechylić niektóre słupy czy używać huśtawki. Efekt jest naprawdę piorunujący, autor zasługuje na brawa, ale... No właśnie, „ale”. Silnik jest dopracowany, lecz w niektórych momentach szwankuje, potrafi na przykład wyrzucić gracza z platformy bez jego ingerencji czy przyszpilić niektóre obiekty do ściany. Mimo to, jak na darmową produkcję, sprawuje się wręcz znakomicie.   The Virtual Contraption posiada elementy, które podwyższają poziom trudności, nie można w to wątpić. Brakuje jednak istot, które robiłyby to z czystej premedytacji. Tak, mowa o przeciwnikach. To właśnie oni są jednym z trzonów każdej platformówki, naturalnym czynnikiem polującym na gracza. Niestety, tutaj ich nie znajdziemy. Wielka szkoda, zwłaszcza, że posiadamy nielimitowaną ilość żyć. Na szczęście istnieje rekompensata tej małej ułomności. W przeciwieństwie do znanych mi tytułów z Experimental Gameplay, owa gra posiada aż 20 zróżnicowanych poziomów. Autor wpadł na genialny pomysł, który nie przyszedł do głowy wielu producentom – edytor plansz. Jest on dość prosty w obsłudze, dzięki czemu każdy gracz może stworzyć własne mapy.   Strona graficzna nie jest zbyt dopracowana, lecz nie przeszkadza to w grze, nie mówiąc już o muzyce, której po prostu nie ma.   The Virtual Contraption to solidna platformówka nastawiona na pacyfistyczne skakanie po ekranie. Fizyka w grze jest bardzo dobra, przez co stanowi bardzo dobry element rozgrywki. Zdecydowanie nie jest to produkcja, którą odkłada się po kilku minutach.