Kolejna próba przeniesienia Pokémonów w trójwymiar. O ile jednak recenzowany w zeszłym tygodniu Pokémon: Generations to na razie bardziej ciekawostka niż grywalna produkcja, o tyle tutaj twórca jest już bliżej niż dalej do postawionego przez siebie celu.

A jest nim odtworzenie klasycznego Pokémon Gold / Silver w trójwymiarze i wzbogacenie całości o funkcje sieciowe. Pojęcie "trójwymiaru" zostało tu jednak użyte nieco na wyrost, bo bohaterowie i otoczenie to wciąż płaskie zlepki pikseli, rodem z pierwszego Wolfensteina.

Wygląda to na swój sposób uroczo, chociaż muszę się przyznać do jednej rzeczy: już po kilkunastu minutach spędzonych w grze zaczęło mi się robić... niedobrze. Dziwna sprawa, bo nie należę do osób, które przed wejściem do samochodu, nerwowo szukają tabletki z aviomarinem. Myślę, że ma to związek z tym, że na dużych monitorach piksele stają się absurdalnie wielkie i mózg zaczyna mieć problem, by złożyć je do kupy. Ale tak naprawdę to nie wiem. Piszę o tym ku przestrodze, a nuż to jakiś powszechny problem.

Wracając do gry: zastanawiam się, na ile przejście w ów pseudotrójwymiar wpłynęło na grywalność. Z jednej strony, walki na pewno są teraz ciekawsze i lepiej pokazane. Z drugiej jednak, poruszanie się po świecie gry sprawia więcej kłopotów, bo widzisz tylko to, co przed sobą, a nie całą okolicę z lotu ptaka. Perspektywa pierwszej osoby sprawdziła się w Skyrimie, tutaj jednak wprowadza sporo zamętu.

Testowałem wczesną wersję, więc wiele z tych niedogodności na pewno zostanie prędzej czy później poprawionych. Dosłownie co parę dni pojawia się nowy patch, który dodaje kolejne modele Pokémonów, tereny do zwiedzania czy usuwa pojawiające się tu i ówdzie bugi. Myślę, że ostatecznie – za rok lub nawet wcześniej – dostaniemy fajną, darmową grę z Pokémonami, w którą można pograć na PC i ze znajomymi. Czego chcieć więcej? :)