Czy gra, która posiada tylko sześć poziomów może wciągnąć na dłużej? A jeśli zadaniem gracza jest sterowanie kulką, czy w ogóle może wciągnąć? Najwyraźniej tak, skoro nie po raz pierwszy ktoś zadaje sobie trud stworzenia takiej produkcji i to będącej wznowieniem starego hitu Marble Madness wydanego 24 lata temu przez Atari.  Luca Elia trochę zmienił tytuł i wydał grę będącą klonem pierwowzoru. Zasada nie uległa zmianie - należy szklaną kulkę przeprowadzić przez labirynt do oznaczonego celu, omijając po drodze wszelkie pułapki ruchome i statyczne. Im szybciej pokona się etap, tym więcej czasu zostanie doliczone w kolejnym. A czas jest tu wszystkim, bowiem po jego upłynięciu zabawę należy rozpoczynać od nowa.  W Rolling Madness 3D nie ma wielu innowacyjności. Grafika, chociaż wkorzystująca w miarę nowe technologie, pozostała na poziomie prezentowanym przez twór Atari. Dodano za to możliwość oglądania akcji z różnych kamer, co w niektórych sytuacjach jest bardzo pomocne. Niestety żadne sterowanie, ani myszka, ani klawiatura, nie przypadły mi do gustu. W obu zauważałem niedociągnięcia, które skutecznie zwiększały mi poziom adrenaliny i w towarzystwie słownego podsumowania na czym świat stoi kierowały palec do Esc.  Mimo to, przy sympatycznej muzyczce jaką pamiętam z lat '90 można na około godzinę zasiąść przed monitor. Trzeba tylko pamiętać, aby wcześniej zaopatrzyć się w duże pokłady cierpliwości.